راهنمای خرید تبلت: هر آنچه پیش از انتخاب تبلت باید بدانید

آیا مدتی است که به فکر خرید تبلت افتاده‌اید؟ اصلا جای تعجب نیست. محبوبیت این وسیله و کاربردهای آن که روز به روز رو به فزونی است و هر کسی را با هر سلیقه‌ای، از پیر و جوان، به خود جذب می‌کند. هر روزه تعداد بسیاری تبلت به فروش می‌رسند و همچنان تقاضا برای این صفحه‌ی جادویی بالاست. در این میان، ممکن است سؤالات بسیاری در مورد انتخاب بهترین گزینه ممکن، برایتان پیش بیاید و با توجه به تبلیغات وسیع شرکت‌ها و امکانات بی‌شماری که ممکن است هر برند یا سیستم عامل مختلف، منحصرا ارائه کند، سردرگم شوید و یا نتوانید به خواسته‌های مورد نیاز خود دست یابید. اگر چنین است پس این مقاله برای شما است.

اگر نخستین باری است که به قصد خرید تبلت، قدم به بازار می‌گذارید، باید آیپد اپل را به عنوان گزینه اول خود در نظر داشته باشید. خصوصا نسل چهارم آن را که با کارایی منحصر به فرد، امکانات نرم افزاری فراوان و یک اکوسیستم بی‌نظیر، پرطرفدارترین تبلت بازار بوده و پنجره‌ای به صدها‌ هزار اپلیکیشن، بازی، آهنگ، فیلم و کتاب را به سوی شما می‌گشاید. تبلت Transformer Pad Infinity ایسوس نیز می‌تواند تجربه بسیار خوبی را برای شما به همراه داشته باشد؛ که با برخورداری از صفحه‌نمایش زیبا و با کیفیت، پردازنده اورکلاک شده ۱.۷ گیگاهرتزی و حافظه قابل افزایش و خروجی HDMI ، جدی‌ترین رقیب اندرویدی آیپد به شمار می‌رود. اما هنگامی‌که پای مسائل مالی به میان بیاید، شاید دوست داشته باشید گزینه‌های دیگری را نیز بررسی کنید. تبلت ۲۰۰ دلاری Nexus 7، قدرتمند، راحت و بسیار سریع است و اندروید آبنبات پاستیلی را مانند باد اجرا می‌کند!

سه قانون اساسی برای خرید یک تبلت مناسب:

۱. نیاز‌هایتان را بشناسید

سؤالات بسیار زیادی وجود دارند که باید پاسخشان را پیش از انتخاب نهایی، پیدا کرده باشید. اما مهمترین آن‌ها، این است که اصلی ترین استفاده شما از تبلت چه خواهد بود؟

به دنبال جایگزینی برای کامپیوتر شخصی خود هستید یا صرفا به دنبال وسیله‌ای هستید تا در هنگام سفر، فیلم‌ها و برنامه‌های تلویزیونی مورد علاقه‌تان را تماشا کنید؟ دسترسی ۲۴ ساعته به اینترنت برای شما در درجه اول قرار دارد؟ امکان افزایش حافظه ذخیره سازی چطور؟ یک خروجی HDMI چه؟

۲. قیمت همه چیز نیست!

گران ترین تبلت بازار، الزاما بهترین نیست. همچنین، باید از نمونه‌های ارزان ولی بی‌کیفیت نیز برحذر باشید. حتی برخی تولید کنندگان، تبلت خود را با قیمتی نازل تر از ارزش واقعی آن به فروش می‌رسانند اما بعدا و از راه‌های گوناگون، مثلا فروش محتوای دیجیتال، نتیجه بسیار بهتری می‌گیرند. مثل شرکت آمازون و تبلت Kindle Fire HD آن که در مقایسه با امکاناتی که ارائه می‌دهد، قیمت بسیار مناسبی دارد. برخی دیگر نیز کاملا کمال‌گرا هستند و کیفیت و کارایی را  بر هیچ چیز دیگری ترجیح نمی‌دهند. نمونه بارز این دسته، شرکت چند صد میلیارد دلاری اپل است که در ازای طراحی خوب و کیفیت ساخت بی‌رقیب خود، پول خوبی نیز از مشتریان می‌گیرد. آیپد، بسیار خوش‌ساخت و قدرتمند است و بیش‌تر از هر تبلت دیگری در بازار، از نعمت اپلیکیشن‌های HD و اختصاصی بهره می‌برد. البته قیمت ۵۰۰ دلاری آن نیز بسیار چشمگیر است!

۳. تولید کنندگان نیز اهمیت دارند

در مورد شرکت سازنده تبلت مورد نظرتان، باید بسیار هوشمندانه عمل کنید. خرید وسیله‌ای که پس از اندکی استفاده، کارایی خود را از دست داده یا با مشکلات فنی مواجه شود، اصلا مطلوب نخواهد بود. البته ممکن است هر تولید کننده‌ای اشتباه کند یا محصولات خود را با یک یا چند باگ نرم افزاری یا سخت افزاری عرضه کند، ولی رفع بی‌درنگ مشکل یا ارائه آپدیت‌های منظم نرم افزاری است که اهمیت دارد. پس بهتر است تحقیق درباره سوابق شرکت مورد نظر را از معیارهای اصلی انتخابتان قرار دهید.

اگر قصد خرید یک تبلت اندرویدی دارید، ممکن است شرکت سازنده، آپدیت‌های اندروید را با قدری تأخیر در دسترس قرار دهد. مطمئن شوید که تولید کننده مورد نظر، کم‌ترین میزان دیرکرد را داشته باشد تا خدایی نکرده از جدید‌ترین‌های فناوری عقب نمانید. ایسوس و موتورولا در این زمینه، عملکرد خوبی نداشته‌اند ولی روی سامسونگ می‌توانید حساب باز کنید!

ابعاد رایج تبلت‌ها

- ۷ تا ۷.۹ اینچی (کوچک)

قطر صفحه نمایش این دسته از تبلت‌ها، بین ۷ الی ۸ اینچ بوده و کوچک تلقی می‌شوند. از این محصولات، انتظار قدرت بالایی را نمی‌توان داشت. اما با این اوصاف، چرا مردم آن‌ها را می‌خرند؟

بدون شک مهم‌ترین دلیل آن، قیمت پایین‌تر و سهولت حمل بالای آن‌هاست که باعث محبوبیت این دسته گشته است. فکر حمل تبلت با یک کیف کوچک یا قرار دادن آن در یک جیب یا حتی امکان کار با یک دست و همچنین وزن کم‌تر، از این بازیگران کوچک، رقیبان بزرگی می‌سازد. معمول‌ترین کاربرد این ابزارک‌ها، خواندن کتاب یا مجلات الکترونیکی و همینطور وب‌گردی است.

اگر دستانتان کوچک است، با محدودیت فضا مواجه‌هستید یا علاقه‌ای به آن غول‌های بی شاخ و دم ۱۰ اینچی ندارید، پس همین الآن، بهترین انتخاب موجود را یافته‌اید. اما فراموش نکنید که تجربه وب گردی و سرگرمی در صفحه نمایش 10 اینچی لذت بخش تر از صفحه کوچک 7 اینچی است.

- ۸.۹ تا ۱۰.۱ اینچی (متوسط)

معمول‌ترین سایز که بیش ترین تعداد تبلت در این سایز ساخته می‌شوند. صفحه نمایش بزرگ‌تر با رزولوشن بالاتر، اصلی‌ترین تفاوت این دسته با مدل‌های ۷.۹ اینچی است.

نمایشگر بزرگ‌تر خود یک مزیت مهم به شمار می‌رود. چرا که فیلم‌های FULL HD بسیار بهتر و درخشان تر بر روی این صفحات به نمایش در می‌آیند. تجربه‌ی انجام بازی‌های سنگین و با کیفیت امروزی نیز در این نوع تبلت‌ها بسیار لذت بخش‌تر خواهد بود. تبلت‌های موجود در این دسته، قدرتمند‌تر و سریع‌تر هستند و به سبب اندازه بزرگ‌تر، از باتری بزرگ‌تری نیز بهره می‌برند.

- بزرگ‌تر از ۱۰.۱ اینچ

تعداد نمونه‌های موجود در این دسته، از نظر تعداد، کم ترین آمار را در اختیار دارد. اما خبر خوش برای دوست‌داران این سری، مدل‌های مبتنی بر ویندوز ۸ هستند که به زودی وارد بازار خواهند شد.از این‌گونه تبلت‌ها به دلیل کارایی دوگانه تبلت و کامپیوتر شخصی، به عنوان هیبریدی یا ترکیبی یاد می‌شود چرا که صفحه نمایش بزرگ‌تر، قدرت بیشتر و غالبا صفحه کلید‌های سخت افزاری، از این تبلت‌ها دستگاهی همه کاره ساخته‌اند. از نظر قیمت، این ابزارک‌ها یا بهتر است بگوییم ابزار‌ها، بهای بیشتری نسبت به مدل‌های کوچک تر خواهند داشت.

حال که انواع تبلت را از نظر بزرگی و اندازه صفحه نمایش بررسی نمودیم، بد نیست نگاهی هم به مشخصات سخت افزاری و ویژگی‌های کلیدی تبلت‌های امروزی انداخته و آن‌ها را با هم مقایسه کنیم. در پایان نیز نتایج حاصله را کنار هم گذاشته و بهترین موارد موجود را برایتان دست‌چین خواهیم کرد. مهم ترین مشخصات کلیدی هر تبلت که باید به آن توجه کرد عبارتند از:

۱- پردازنده

A6X اپل

یکی از سریع ترین پردازنده‌‌ها که می‌توان در یک تبلت یافت که بر روی نسل چهارم آیپد تعبیه شده است. با وجود چنین واحد پردازشی قدرتمندی، اپلیکیشن‌ها سریع‌ اجرا می‌شوند. همچنین به لطف پردازنده گرافیکی چهار هسته‌ای PowerVR SGX 554MP4، در اجرای سنگین ترین بازی‌ها نیز به هیچ مشکل یا افت فریمی بر نخواهید خورد و همه چیز عالی و روان اجرا می‌شوند.

Tegra 3 انویدیا

پرچمدار انویدیا در میدان پردازنده‌های موبایل، از توان چهار هسته خود نهایت بهره را خواهد برد. حتی برخی از بازی‌های صاحب نام، اختصاصا برای این پردازنده بهینه می‌شوند تا بتوانند از حداکثر توانایی‌های آن استفاده کنند. البته مشکل فعلی صنعت بازی برای دستگاه‌های موبایل، این است که اکثر توسعه دهندگان، بازی‌ها و برنامه‌های خود را به‌درستی بهینه سازی نمی‌کنند و همین امر باعث می‌شود که پتانسیل واقعی این پردازنده، کشف نشده باقی بماند. نسخه‌ای که بر روی تبلت Transformer Pad Infinity TF700 ایسوس به کار گرفته شده است، دارای فرکانس ۱.۷ گیگاهرتزی بوده به صفحه نمایش تمام اچ دی این تبلت اجازه می‌دهد تا تصاویر ویدیویی را با رزولوشن ۱۹۲۰ در ۱۲۰۰ به اجرا در آورد. البته هنوز به اندازه کافی سریع نیست تا از افت فریم‌های گاه و بی‌گاه در بازی‌های حجیمی چون N.O.V.A 3 جلوگیری کند.

Exynos سامسونگ

پردازنده اختصاصی سامسونگ تا کنون عملکردی قابل قبول را ارائه داده و در برخی زمینه‌ها از تگرا 3 نیز پیشی گرفته است. جدید ترین مدل آن تحت عنوان Exynos 5250، تگرا را تقریبا مغلوب کرده و قدرت آن را می‌توان در هنگام کار با تبلت گوگلی Nexus 10 به روشنی حس کرد.

OMAP 4470 تگزاس ایسترومنتس

پردازنده موجود در تبلت آرکوس 101XSو به زودی Kindle Fire HD 8.9 و Nook HD. به سبب بهره مندی از چیپ گرافیکی PowerVR SGX544، انتظار قدرت و سرعت خوبی از آن می‌رود و به احتمال قوی شما را در هنگام اجرای بازی‌های سه‌بعدی اندروید، نا امید نخواهد کرد. تا این جا که دربرخی عملکرد‌های گرافیکی، سرتر از تگرا 3 ظاهر شده است!

Snapdragon 4 کوالکام

پردازنده‌ای دو هسته‌ای که تنها بر روی تعداد اندکی از تبلت‌های یافت می‌شود و چیپ گرافیکی به کار رفته در آن نیز از نوع Adreno 225 می‌باشد. عملکرد این پردازنده در ساخت مثلث‌های گرافیکی و هرچه سریع‌تر رندر کردن آن‌ها، از برتری محسوسی نسبت به تگرا 3 برخوردار است. مدل IdeaTab S2110 لنوو، از شاخص ترین تبلت‌هایی است که از این پردازنده استفاده می‌کند.

پردازنده‌های امسال Tegra 4، Snapdragon 600، 800 و Exynos 5

هنوز پردازنده‌های جدید مانند نسل چهارم تگرا و یا پردازنده قدرتمند Snapdragon 800 وارد بازار نشده‌اند اما Snapdragon 600 و Exynos 5 در برخی از تلفن‌های هوشمند به کار گرفته شده اند. این پردازنده‌ها از سرعت نسبتی بالاتر و مصرف انرژی پایین‌تری برخوردار هستند و انتخاب آنها به پردازنده‌های قدیمی که البته هنوز در اکثر تبلت‌‌های بازار وجود دارند، صحیح‌تر است. انتظار می‌رود سامسونگ امسال برخی از تبلت‌های رده بالای خود را با پردازنده 8 هسته‌ای Exynos 5 Octa وارد بازار کند، پردازنده‌ای که مجهز به دو جفت 4 هسته‌ای است و بازده بسیار بالا و مصرف پایین انرژی را سبب می‌شوند. اما این پردازنده‌های هنوز بر روی محصول خاص و برجسته‌ای عرضه نشده‌اند. ابزارهای مجهز به تگرا 4 و Snapdragon 800 نیز در نیمه دوم امسال روانه بازار خواهند شد.

برای آشنایی بیشتر با Exynos 5 Octa سامسونگ به مقاله «‫بررسی عمیق هسته‌های ریز و درشت Exynos 5 Octa سامسونگ بر بستر معماری big.LITTLE آرم‬ » و برای آشنایی با تگرا 4 به مقاله «انویدیا از Tegra 4، سریعترین پردازنده موبایل دنیا پرده برداری کرد: 72 هسته گرافیک و 4 هسته Cortex A15 » مراجعه نمایید.

در نهایت لازم است بدانید که پیش از انتخاب هر تبلت یا حتی تلفن هوشمند ابتدا لازم است تا از قدرت و بازده آن در بخش‌های مختلف آگاه شوید. برای آگهی از قدرت و بازده تبلت‌ها و عملکرد آنها در محیط‌های گرافیکی و مخصوصا بازی‌ها بهتر است بنچمارک‌های مربوط به آنها را با دیگر ابزارها مقایسه کنید. با جستجوی ساده در اینترنت به راحتی قادر خواهید بود تا بنچمارک مربوط به تبلت‌های معروف دنیا را بیابید، علاوه بر آن می‌توانید با مراجعه به بخش بررسی زومیت، از  قدرت تبلت‌های مختلف در کنار توضیحات کامل در رابطه با کارآیی و علمکرد آنها آگاه شوید.

۲- کیفیت صفحه نمایش

اگر به دنبال صفحه نمایشی شارپ و درخشان می‌گردید، باید دو ویژگی رزولوشن و پنل نمایشگر یک تبلت را مورد بررسی قرار دهید. رکورد بیش ترین رزولوشن موجود بر روی یک تبلت، متعلق به نکسوس 10 است که توانسته ۲۵۶۰ در ۱۶۰۰ پیکسل را در صفحه نمایش ۱۰ اینچی خود جای بدهد. در مقام دوم نیز، آیپد رتینای اپل با رزولوشنی معادل ۲۰۴۸ در ۱۵۳۶ پیکسل، جای خوش کرده است. نقش کلیدی رزولوشن، در هرچه شارپ‌تر، شفاف‌تر و درخشان‌تر نمایش دادن تصاویر نهفته است.

اگر برای شما، زاویه دید زیاد و شفافیت رنگ‌ها از اهمیت ویژه برخوردار است، باید تبلتی با یک پنل باکیفیت تهیه کنید. پیشنهاد ما، انتخاب تبلتی با پنل IPS یا PLS است. در این صورت، اطرافیان خود را نیز از نعمت تماشای تصاویر خانوادگی با حداکثر کیفیت، محروم نکرده‌اید. دقت کنید که صفحه نمایش تبلت هرچه قدر هم که پیشرفته باشد، بدون برخورداری از یک پنل مناسب، چندان جلوه‌ای نخواهد داشت. اگر قصد دارید از تبلت خود در فضای خارج از منزل نیز استفاده کنید باید به شدت روشنایی صفحه نمایش نیز دقت کنید. اگر صفحه نمایش تبلت مورد نظر شما دارای شدت روشنایی پایینی باشد در محیط‌های بیرونی قابل استفاده نخواهد بود. خوشبختانه اکثر تبلت‌های مطرح بازار دارای روشنایی مناسبی هستند اما در عوض بسیاری از تبلت‌های چینی دارای روشنایی مناسبی نیستند و مشتری نیز در زمان خرید کیفیت صفحه نمایش را تنها در محیط بسته داخل فروشگاه آزمایش می‌کند.

در نهایت به این نکته توجه داشته باشید که مهمترین بخش هر تبلت از نظر تجربه کاربری صفحه نمایش آن است اگر صفحه نمایش تبلت شما دارای رزولوشن پایین و در کل کیفیت تصویر نامناسبی باشد آنطور که باید و شاید از کار با تبلت خود لذت نخواهید برد. پس شاید بهتر باشد که در هنگام خرید کمی بیشتر هزینه کنیم و تبلت با صفحه نمایش بهتری را انتخاب کنیم. برای تبلت‌های 7 اینچی رزولوشن HD یا 1280 در 720 مناسب است و برای تبلت‌های 10 اینچی نیز بهتر به دنبال رزولوشن حداقل 1360 در 768 باشیم.

۳- سیستم عامل

- iOS

از زمان معرفی نخستین آیفون، iOS مهمان ابزارک‌های اپل بوده است. رابط کاربری ساده اما کاربردی، صدها هزار اپلیکیشن گوناگون و سرگرم کننده و اکوسیستمی ایمن و سریع، آن را به یکی از بهترین پلتفرم‌های موجود تبدیل کرده است. اندروید و iOS از نظر تنوع و میزان اپلیکیشن تقریبا در یک حد هستند اما برتری iOS در آیپد مربوط به تعداد عناوین سازگار با صفحه بزرگ این تبلت است. در حال حاضر از نظر تنوع و تعداد اپلیکیشن‌های سازگار با تبلت، iOS در سطح بالاتری نسبت به اندروید قرار دارد. کار کردن با iOS نیز برای بسیاری از مردم مخصوصا افرادی که تجربه کافی کار با گجت‌های مختلف را ندارند به مراتب ساده‌تر از اندروید است اما از طرفی iOS محدودیت‌های آزاردهنده‌ای دارد که خود کار را مخصوصا برای کاربران ایرانی مشکل می‌کند. مثلا اگر ابزار شما جیلبرک نشده باشد، برای نصب نرم‌افزارها تنها می‌بایست به فروشگاه نرم‌افزار اپل مراجعه کنید و این در حالی است که در اندروید به راحتی ‌می‌توانید از منابع مختلف نرم‌افزارهای مورد نظر خود را دریافت و بر روی تلفن یا تلفن خود نصب کنید. در iOS برای انتقال فایل‌ها نیز محدود به استفاده از iTunes هستید و برای پخش موسیقی و ویدیو نیز محدود به فرمت‌های استاندارد اپل می‌باشید. از جمله محدودیت‌های دیگر iOS و تبلت آیپد عدم امکان استفاده از بلوتوث یا NFC و یا Direct Wifi برای انتقال اطلاعات با ابزارهای غیر اپلی هستید، امکاناتی که در اندروید و سیستم عامل ویندوز به راحتی قابل انجام است. در کل مدیریت فایل‌ها در آیپد مشکل‌تر از اندروید و ویندوز است. برای کسب اطلاعات بیشتر در این باره پیشنهاد می‌کنیم مقاله «راهنمای خرید تبلت مناسب برای کارمندان، مدیران و بازرگانان» را مطالعه کنید.

- اندروید

با وجود آنکه هنوز به رکورد سیستم عامل اپل در زمینه تعداد اپلیکیشن‌های کاربردی نرسیده، بیش ترین تعداد کاربران را به خود اختصاص داده است. اگر نسخه‌های اولیه اندروید را به یاد داشته باشید، پیشرفت چشمگیر آن برایتان کاملا محسوس خواهد بود. متن باز بودن، قابلیت‌های شخصی سازی گسترده و بازار برنامه‌های کاربردی دوست داشتنی که روز به روز در حال انباشته شدن از عناوین برتر است، آن را به یک پلتفرم مناسب تبدیل کرده است. البته برای بهره مندی از آخرین نسخه آن یعنی آبنبات پاستیلی ۴.۲، انتخابی جز Nexus 10 نخواهید داشت.

- ویندوز 8 و ویندوز RT

رابط کاربری جدید ویندوز که با تبلت‌ها نیز سازگاری ویژه‌ای دارد، هر آن چه برایتان مهم است را در دسترستان قرار می‌دهد. در فروشگاه اختصاصی آن هزاران کتاب، برنامه تلویزیونی، آهنگ، فیلم و برنامه کاربردی در انتظار شما هستند. ویندوز RT برای پردازنده‌های مبتنی بر معماری ARM در نظر گرفته شده است، همان پردازنده‌هایی که در تبلت‌های اندرویدی و آیپد نیز بکار گرفته می‌شوند. ویندوز RT از نظر شکل و شمایل ظاهری و امکانات داخلی تفاوت محسوسی با ویندوز 8 نمی‌کند. اما بزرگترین تفاوت این دو در عدم اجرای نرم‌افزارهای قدیمی ویندوز در نسخه RT است. یعنی اگر یک تبلت ویندوز RT تهیه کنید قادر به اجرای اکثر نرم‌افزارهای فعلی تحت ویندوز 7 خود در آن نخواهید بود. اما خوشبختانه اینتل طی یک سال اخیر تلاش‌های تحسین برانگیزی داشته و توانسته پردازنده‌های اتم خود را از نظر قدرت و بازده و مصرف باتری به شکل شگفت‌انگیزی بهینه کند. امروزه تبلت‌های ویندوز 8 مبتنی بر معماری x86 اینتل قیمت نزدیک به تبلت‌های ARM دارند اما با این تفاوت که این تبلت‌ها قادر به اجرای کلیه نرم‌افزارهای قدیمی ویندوز نیز می‌باشند. تلاش اینتل تا جایی جلو رفته که برخی معتقدند در آینده نه چندان دور ویندوز RT حذف خواهد شد.

برای آشنایی بیشتر با ویندوز RT پیشنهاد می‌کنیم بررسی زومیت از تبلت VivoTab RT زومیت را مطالعه کنید.

در حال حاضر، نمونه‌ای بهتر و کارآمد تر از سرفیس پرو برای ویندوز ۸ یا سرفیس آرتی برای ویندوز RT نخواهید یافت، اما آینده خوبی برای این پلتفرم پیش‌بینی می‌شود و به نقل از اینتل، دیری نخواهد پایید که مدل‌های ۲۰۰ دلاری نیز وارد بازار شوند. در حال حاضر از نظر تنوع اپلیکیشن و نرم‌افزارهای سازگار با صفحه لمسی تبلت‌ها، ویندوز فون بسیار ضعیف‌تر از دو رقیب قدرتمند اندروید و iOS خود است. اما روند رو به رشد تعداد اپلیکیشن‌های تحت این سیستم‌عامل در کنار فروش قابل قبول محصولات مبتنی بر این دو سیستم‌عامل نوید آینده درخشانی را برای ویندوز می‌دهند. البته تبلت‌های ویندوزی در یکی از جنبه‌های نرم‌افزاری به مراتب قوی‌تر از رقبای خود هستند و آن هم انجام امور اداری است. تبلت‌های مبتنی بر ویندوز 8 یا ویندوز RT از مجموعه بی نظیر و بی رقیب آفیس مایکروسافت پشتیبانی می‌کنند که هنوز همتایی در پلتفرم‌های دیگر ندارد. این مجموعه به شکل بسیار خوبی بر روی تبلت‌های ویندوی کار می‌کند و انجام امور اداری کاربر را آسان می‌سازد.

- سیستم عامل آمازون

سیستم عامل انحصاری آمازون که تنها بر روی تبلت‌های سری کیندل فایر یافت می‌شود و محتوای موجود بر روی دستگاهتان را بر اساس دسته‌بندی‌های از پیش تعیین شده مرتب می‌کند. کاربران آمازون، می‌توانند از امکان استریم رایگان و مستقیم فیلم و همچنین اجاره کتاب از کتاب خانه فوق‌العاده آمازون بهره مند شوند. هرچند که متأسفانه برنامه‌های کاربردی آن هیچگاه به پای iOS یا اندروید نخواهند رسید. از طرفی این پلتفرم برای کاربران ایرانی که قادر به خرید از آمازون نیستند خیلی مناسب نیست.

۴- حافظه ذخیره سازی

یکی از مهم ترین رکن‌های ابزارک‌های امروزی که گاهی ممکن است در مورد آن سهل‌انگاری شود. شما برای ذخیره سازی فیلم‌ها، موسیقی‌ها، برنامه‌های کاربردی و کتاب‌هایتان به میزان بی انتهایی فضا نیاز دارید. حافظه ذخیره سازی برخی از تبلت‌ها غیر قابل افزایش و برخی دیگر قابل افزایش است. تبلت‌های نوع اول، معمولا دارای حافظه داخلی مشخصی از ۸ تا ۶۴ گیگابایت حافظه‌ هستند.

همچنین تفاوت قیمت نامنصفانه‌ای، میان حافظه‌های گوناگون برقرار است، به طوری که گاهی برای حافظه دوبرابر، مثلا ۳۲ گیگابایت به جای ۱۶ گیگابایت، ناگزیرید بین ۵۰ تا ۱۰۰ دلار پول بیشتری بپردازید. در حالی که حافظه تبلت‌های نوع دوم را می‌توان با پرداخت مبالغ بسیار کم‌تری، مثلا ۲۰ دلار، تا ۳۲ گیگابایت افزایش داد. همچنین دقت کنید که همواره خود سیستم عامل و نرم افزار‌های از پیش نصب شده می‌توانند تا ۲۰% فضا دستگاه را اشغال کنند. بنابراین هیچ وقت با خرید یک تبلت ۸ گیگابایتی، واقعا ۸ گیگابایت در اختیار نخواهید داشت. پیشنهاد ما به شما این است که سعی کنید هیچ وقت تبلت با حافظه ذخیره سازی کمتر از 16 گیگابایت تهیه نکنید مگر آنکه تبلت دارای درگاه میکرو SD برای افزایش حافظه ذخیره سازی باشد.

۵- طراحی

برای نخستین بار شرکت اپل، اهمیت طراحی ساده و درعین حال زیبا و کارآمد را به همه‌ی دنیا نمایاند. شما دوست دارید وسیله‌ای که در دست دارید، سبک، نازک، خوش ساخت و در یک کلام تک باشد.

جالب است بدانید که این قسمت، بیشترین وابستگی را نسبت به سایر ویژگی‌ها به سلایق شخصی دارد. برخی تبلت‌های سنگین‌تر را دوست دارند، چرا که به نظرشان در دست، احساس بهتری دارد. برخی دیگر نیز دوست ندارند دستانشان خسته شود. کناره‌های صیقلی یا مسطح، بدنه فلزی یا شیشه‌ای یا حتی نحوه چینش دکمه‌های سخت افزاری نیز می‌توانند مهم باشند. لمس دستگاه و کار کردن با آن پیش از خرید، می‌تواند بسیار مفید باشد.

همچنین دقت کنید که گوشه‌ها یا لبه‌های تبلت تیز نباشند. شاید هم بخواهید آن را با ابعاد دستان یا حتی کیف و جیبتان نیز بسنجید!

در پایان، همیشه توجه داشته باشید که بهترین تبلت دنیا، آن است که از همه بیشتر دوستش داشته باشید. مهم نیست که چقدر قدرتمند بوده یا با جواهر و طلا تزئین شده باشد، مهم ترین چیز، فقط و فقط احساس و رضایتمندی شما است.

در مقالات بعدی سعی خواهید کرد تا تبلت‌های مطرح بازار را در بازه‌های قیمتی متفاوت لیست کنیم تا شاید در انتخاب صحیح به شما کمک کرده باشیم.

اما معیارهای شما برای انتخاب تبلت چیست؟ اگر هزینه‌های نجومی قیمت گجت‌ها را کنار بگذاریم کدام قابلیت تبلت در انتخاب شما تاثیر گذارتر است؟

منبع مجله اینترنتی زومیت

لپ تاپ بخریم یا تبلت؟ 5 دلیل برای "یک" انتخاب آسان

ممکن است در شرایطی باشید که واقعا دلتان یک تبلت می خواهد، ولی در عین حال می دانید که یک لپ تاپ برای کار یا درس هم نیاز دارید، اما متاسفانه یا خرید هر دو ممکن نیست، یا سختی حمل و نقل دو وسیله مزید بر علت است.

اگر به هر دلیلی، فقط می توانید یک دستگاه قابل حمل با صفحه بزرگ بخرید، انتخاب آسان است: لپ تاپ بخرید. این هم 5 دلیل برای این توصیه.

1. قدرت و عملکرد
. تقریبا همیشه، لپ تاپ ها پردازنده های سریع تر و گرافیک بهتری نسبت به پسرعموهای لوحی شکل خود دارند. سرعت و قدرت آیپد و تبلت های اندرویدی نباید باعث فراموشی این نکته شود که iOS و اندروید سیستم عامل های ساده تری نسبت به پلتفرم های دسکتاپ هستند، و در اصل برای استفاده از برنامه های ساده تر و با تمرکز مصرف محتوا طراحی شده اند (برای آشنایی بیشتر با ماهیت تبلت ها، این مطلب را بخوانید). امروزه با معرفی چیپ جدید اینتل یعنی هاسول علاوه بر سرعت و قدرت، پی سی ها کم مصرف تر هم شده اند، بنابراین دامنه (مکانی و زمانی) استفاده از آنها نیز گسترش یافته و تولیدکنندگان می توانند دستگاه های کوچکتر و سبک تری بسازند.

2. وارد کردن دستور و محتوا
: بهترین های هر دو دنیا. این روزها مرز بین تبلت و لپ تاپ کمرنگ تر می شود چون رو بهترین های هر دو دنیا را در دنیای پی سی می بینیم. لپ تاپ های لمسی امروزی، هم صفحه کلید خوب برای تایپ دارند و هم در صورت نیاز می توان با دست روی نمایشگرشان کار کرد (البته بعضی ها هنوز ترک پد را بهتر از صفحه لمسی می دانند). به عنوان مثال لنوو یوگا لپ تاپی است که می توان نمایشگر آن را در حالت های مختلف استفاده کرد، چون واقعا بدن نرمی دارد و تا 360 درجه هم می چرخد. حتی اگر این مدل گران را هم نخرید، باز مدل های لمسی ارزان تر، یک کیبورد خوب را به شما هدیه می دهند که موقع تولید محتوا، قدرش را خواهید دانست. بنابراین برتری مطلق با لپ تاپ ها است. از این گذشته، وجود کیبورد لمسی و فیزیکی، یعنی حق انتخاب بیشتر که کاربران برای آن سینه چاک می کنند.

3. ظرفیت حافظه دستگاه.

 تا جایی که حافظه ما یاری می کند، آیپد 128 گیگابایتی تنها تبلتی است که این ظرفیت بالا را به کاربرش ارائه می کند، البته با قیمت 1000 دلار. البته سرفیس پرو هم هست، ولی حقیقتا دستگاهی دو رگه به شمار می رود، نه یک تبلت محض. تبلت های اندرویدی هم که به لطف شکاف حافظه جانبی، انتخاب هایی تا حداکثر 128 گیگابایت (64 داخلی + 64 جانبی) فراهم می کنند. اما اینها همه انتخاب های رده بالا بودند. یک لپ تاپ میان رده 500 دلاری با حافظه 500 گیگابایت، از این نظر واقعا جلوتر است حتی اگر بگویید حافظه فلش تبلت ها سریع تر است، ولی اینجا بحث ما ظرفیت است. ضمن اینکه در نظر داشته باشید که هارددیسک های نسل جدید با ضخامت 5 میلیمتر هم در راه هستند که امکان طراحی باریک و سبک را به سازندگان پی سی ها می دهند -تازه حافظه فلش هم در برخی لپ تاپ ها به کار می رود. نیازی به توضیح بیشتر نیست.

4. انعطاف پذیری و قیمت.

 برخلاف تبلت ها که مثل اجداد گِلی شان خشک و انعطاف ناپذیر ساخته می شوند، لپ تاپ ها پذیرای تغییرات سخت افزاری هستند. از اضافه کردن رم، انتخاب نوع پردازنده، میزان حافظه، گزینش بین صفحه لمسی یا ساده، و سایر موارد؛ خلاصه که فهرست طولانی است. ضمنا برای نصب نرم افزار روی لپتاپ هم محدودیت خاصی نخواهید داشت و لزومی به وابستگی به اپ استور اپل یا گوگل پلی نیست. وقتی یک مک بوک یا لپ تاپ ویندوزی بخرید، هر نرم افزاری را که بخواهید می توان روی آنها نصب کرد. البته، از نظر انعطاف پذیری، مک بوک ها و اولترابوک ها در جایگاه پایین تری نسبت به لپ تاپ های معمولی قرار می گیرند، زیرا معماری مبتنی بر حافظه فلش و استفاده از قطعات اختصاصی بر روی بورد داخلی، به خصوص رم، امکان تغییرات بعد از خرید را از شما سلب می کند.

5. دستگاهی همه کاره.

 در حالی که خیلی ها در صدد اثبات کاربردپذیری بالای تبلت ها هستند و آزمایش های عجیب و غریبی مثل چند ماه استفاده محض از تبلت را هم ترتیب می دهند (آخر چرا خود آزاری؟)، ولی لپ تاپ سیستم آزادی است که به شما امکان برخورداری از نرم افزارهای زیادی را می دهد، گنجینه ای که حاصل قدمت زیاد پی سی است. می توانید داده ها را بک آپ بگیرید، برنامه های زیادی دانلود کرده یا حتی آهنگ ها و فیلم ها را آزادانه مدیریت کنید. اما در آن سو، تبلت ها برای اضافه کردن هر کاربردی نیازمند یک اپلیکیشن با کاربردهای اختصاصی هستند و هنوز باید به آنها به دید دستگاه هایی مکمل نگاه کرد. شما یک لپ تاپ برای کار دارید، و تبلت تان را معمولا مبل، تخت، میز، اوپن آشپزخانه، و مکان های غیرکاری می شود یافت. یعنی جاهایی که برای لم دادن یا تغذیه، و همزمان مطالعه، چک کردن توییتر، فیسبوک، ایمیل، بازار سهام، نارنجی، وبگردی و ... مناسب هستند.

مشکل از تبلت ها نیست. در نظر داشته باشید که اولا قالب یک تبلت، بیشتر برای استفاده خودمانی طراحی شده و ثانیا تا بشر بیاید به این طرز استفاده عادت کند و تکنولوژی هم به جایی برسد که توأم با راحتیِ استفاده، تمام کارکردهای یک کامپیوتر را بتوان در بدنه نحیف یک تبلت جای داد، زمان باید سپری شود.

بسیار خوب، همه اینها را گفتیم، ولی در آخر یادتان نرود، فرض را بر این گذاشتیم که مجبور به خرید یک و فقط یک دستگاه هستید. البته که اگر امکان خرید دو دستگاه را دارید، بهتر است یک تبلت و یک لپ تاپ بخرید. مطمئنا موقع مطالعه یا وبگردی، تبلت راحتی بیشتری را برای شما به ارمغان خواهد آورد و البته موقع کار، این لپ تاپ شما است که صدای تان می کند و با قابلیت های فعلی تبلت ها، راهی جز جواب دادن به ندای آن ندارید.

منبع: مجله اینترنتی نارنجی

پایانی بر لپ‌تاپ‌های سری وایو؛ سونی فروش کسب و کار لپ‌تاپ‌های سری وایو را به JIP تایید کرد

امروز نقطه‌ی پایان یک انتخاب برای خریداران لپ‌تاپ‌ها بود که همیشه در زمان خرید لپ‌تاپ، سونی وایو یکی از اصلی‌ترین گزینه‌های خرید آن‌ها بود. امروز رسما سونی فروش کسب‌ و کار لپ‌تاپ‌ها خود را تحت نام وایو اعلام کرد. شرکای صنعتی ژاپن (JIP) مالک جدید این بخش است.

لپ‌تاپ‌های سونی یکی ار برترین‌های لپ‌تاپ‌های موجود در بازار بود که طراحی آن زبان‌زد همه‌ی دوستداران دنیای فناوری بود، اما این بخش اخیرا جز ضرر مالی منفعت دیگری برای سونی نداشت. از آخرین مدل‌های تولید شده می‌توان به وایو تب 11 اشاره کرد. از‌این‌رو سونی تصمیم به فروش این بخش گرفت.

صبح امروز خبری در زومیت منتشر شد که حکایت از درخواست استیو جابز مبنی بر تولید محصولی از سری وایو به‌همراه سیستم‌عامل Mac OS X داشت، شاید انتشار چنین خبری بی‌ربط به موضع کنونی سونی در بازار پی‌سی‌ها نباشد. شاید با ارائه‌ی چنین محصولی شرایط به گونه‌ی دیگری برای سونی رقم می‌خورد. اما تمرکز روی تولید لپ‌تاپ‌های ویندوزی و افول بازار پی‌سی‌ها که با رشد تبلت‌ها همراه شد، اوضاع را برای سونی کاملا تغییر داد.

می‌توان فروش کسب و کار پی‌سی‌ها و لپ‌تاپ‌های سری وایو را برای سونی از جنبه‌ی مثبت آن نیز ارزیابی کرد. مطمئنا رقابت در چند جبهه، توانایی و منابع بیشتری را می‌طلبد، اما با فروش کسب و کار محصولات وایو، سونی می‌تواند تمرکز بیشتری را برای تولید تبلت‌ها و تلفن‌های‌هوشمند خود معطوف کند.

سونی آخرین محصولات سری وایو را در بهار سال آتی به بازار عرضه خواهد کرد و از آن پس این کسب و کار به JIP واگذار خواهد شد. این کمپانی تولید محصولات خود را برای بازار ژاپن انجام خواهد داد، هرچند درصورت وجود درخواستی از خارج از کشور، شاید شاهد عرضه‌ی دوباره‌ی محصولات وایو، این‌بار با برند JIP باشیم. سونی با فروش وایو، به فعالیت در حوزه‌ی لپ‌تاپ‌ها و پی‌سی‌ها پایان خواهد داد.

منبع: مجله اینترنتی زومیت

نگاهی به محصولات جدید X1 Carbon, Ideapad, Yoga و Flex لنوو

لنوو در CES 2014 غرفه نداشت، اما این کمپانی چینی در رویداد کوچکی که در لاس وگاس برگزار نمود، محصولات متنوعی را معرفی کرد که شامل طیف وسیعی از تبلت‌ها، لپ‌تاپ‌ها و تلفن‌های هوشمند می‌شد. در ادامه به بررسی لپ‌تاپ‌های این تولیدکننده خواهیم پرداخت. با ما همراه باشید.

ThinkPad X1 Carbon یکی از برترین محصولاتی بود که لنوو معرفی نموده است. این لپ تاپ از پردازنده نسل چهارم اینتل، Haswell بهره می‌برد و در کنار پردازنده‌ی جدید، طراحی باریک‌تر و وزن کمتر، کیبردی با طراحی جدید، صفحه‌ی نمایش بهبود یافته و یک داک خارجی جدید از جمله‌ ویژگی‌هایی نسخه‌ی جدید این لپ‌تاپ است. X1 Carbon از یک صفحه‌ی نمایش 14 اینچی بهره می‌برد که در کنار وزن 1.260 گرمی و عمرباتری 9 ساعته یکی از ایده‌آل‌ترین گزینه‌ها برای افرادی است که در کنار عمرباتری بالا خواهان وزن سبک هستند.

بهتر است دامنه‌ی تغییرات اعمال شده را از کیبرد این لپ‌تاپ آغاز کنیم. شاید بتوان این تغییرات را به‌نوعی اعمال بهبود در ساختار صفحه‌ی کلید آن بنامیم. برخی از کلیدهای جانبی و کاربردی که لنوو در لپ‌تاپ های خود گنجانده بود، در این بازبینی حذف شده‌اند که از جمله‌ی آن می‌توان به کلید‌ها Scroll Lock، Pause/Break، Caps Lock و Insert اشاره کرد. کلید قرمز رنگی که در لپ‌تاپ‌های لنوو برای هدایت اشاره‌گر استفاده می‌شود در این لپ تاپ نیز وجود دارد. CapsLock ‌نیز جای خود را به دو کلید Home و End داده است. شاید از خود می‌پرسید کلید CapsLock به کجا منتقل شده است؟ CapsLock کلیدی مختص به خود نداشته و می‌توان با دو بار فشار دادن کلید Shift این ویژگی را فعال کرد. به جای کلیدهای فیزیکی قرار گرفته در بالای کیبرد که کاربردهای مختلفی داشتند، یک پنل ال‌سی‌دی قرار گرفته است و با اجرای اپلیکیشن‌ها و نرم‌افزار‌های گوناگون، کاربردهای متفاوتی را در اختیار کاربر قرار می‌دهد. این ال‌سی‌دی بصورت پیش‌فرض امکان کنترل صدا، روشنایی صفحه‌ی نمایش، جست‌و‌جو و برخی دیگر از کاربردها را نیز برای شما فراهم می‌کند. برای مثال با اجرای اینترنت اکسپلورر، ترتیب کلیدهای نمایش داده شده عوض شده و کلیدهای جانبی مناسب با گشت‌و‌گذار در وب فعال می‌شوند. می‌توان این ویژگی را غیرفعال کرد تا همیشه مجموعه‌ای از کلید‌های ثابت نمایش داده شود.

تاچ‌پد مورد استفاده در مدل جدید لپ‌تاپ لنوو نیز با یکپارچه‌شدن با کلید‌های تعبیه شده برای کلیک چپ و راست فضای بیشتری را در اختیار کاربر قرار می‌دهد و طبق سنت همیشگی لنوو کلیدهای کلیک راست و چپ را در بالا و پایین تاچ‌پد به ارث برده است. داک اکسترنال موجود نیز دارای یک پورت USB 3.0، دو پورت USB 2.0، پورت اترنت، خروجی تصویر و پورت DVI تکی است. علاقمندان می‌توانند این لپ‌تاپ را از ماه آتی میلادی با قیمتی 1,299 دلار تهیه کنند. همچنین داک خارجی مورد نظر نیز با قیمت 179 دلار در دسترس است.

در کنار این لپ‌تاپ، لنوو مدل‌هایی دیگری را نیز به نمایش گذارده بود که از جمله‌ی آن می‌توان به یوگا 2 پرو و یوگا 2 اشاره کرد. همچون سیاست در پیش گرفته شده توسط مایکروسافت، لنوو نیز سری یوگا را در دو نسخه‌ی پرو و معمولی عرضه کرده است که نسخه‌ی یوگا با قیمت ارزان‌تر و مشخصات سخت‌افزاری پایین‌تر همراه شده است در حالی که نسخه ی پرو یک نسخه‌ی کامل با پردازنده قدرتمند است. علاوه بر بهره‌گیری از پردازنده‌ی Core i7 از نوع هسول اینتل، یوگا 2 پرو از یک صفحه‌ی نمایش لمسی +qHD با رزولوشن 3200 در 1800 نیز بهره می‌برد که از نوع IPS است. کیبرد این لپ‌تاپ در زمانی که برای استفاده در حالت تبلت تغییر حالت می‌دهد، قفل شده و در صورت فشرده شدن کلید، تاثیری در عملکرد آن نخواهد داشت. قیمت یوگا 2 پرو از 949 دلار آغاز خواهد شد. برای یوگا 2 دو مدل در اختیار مشتریان قرار خواهد گرفت. نسخه‌ی اول یک نمونه‌ی 11.6 اینچی با رزولوشن 1366 در 768 است در حالی که نسخه‌ی 13.3 اینچی رزولوشن 1920 در 1080 را به خدمت گرفته است. یوگا 2 با صفحه‌ی نمایش 13 اینچی از پردازنده‌ی Core i7 سری Y بهره برده و قابلیت حفظ باتری تا 8 ساعت را دارا است، در حالی که نسخه‌ی 11 اینچی از پردازنده‌ی پنتیوم سری Y بهره برده و همچون نسخه‌ی 13 اینچی عمرباتری آن 8 ساعت است. یوگا 2 یازده اینچی با قیمت 599 دلار در دسترس است در حالی که نسخه‌ی 13 اینچ در انتهای ماه جاری با قیمت 599 دلار در دسترس خواهد بود.

از دیگر لپ‌تاپ‌های عرضه شده توسط لنوو می‌توان به IdeaPadهای Y40 و Y50‌ نیز اشاره کرد که مدل Y50 همراه با صفحه‌ی نمایش 4K عرضه شده بود. هر دو نسخه‌ با طراحی باریک‌تر و وزنی سبک‌تر نسبت به نسل پیشین طراحی شده بودند. نمونه‌ای از لپ‌تاپ‌های Flex نیز با نام Flex 15D و با پردازنده‌ی AMD A6 به نمایش درآمده که علی‌رقم بهره‌گیری از امکان تغییر شکل تا 300 درجه، انعطاف‌پذیری موجود در یوگا را ندارد. همچنین Flex 15 نیز با پردازنده‌ی Core i7 اینتل وجود داشت که با قیمتی 499 دلاری به بازار عرضه خواهد شد. Flex 14 نیز با پردازنده‌ای از خانواده‌ی اینتل و قیمتی 499 دلاری به بازار عرضه خواهد شد. لپ‌تاپ‌های سری Flex هم‌اکنون قابل خرید هستند.مبنع مجله اینترنتی: زومیت

سفر به اعماق دنیای لپ‌تاپ بخش دوم: آشنایی جامع با پردازشگرهای AMD

در بخش قبلی مقاله سفر به اعماق دنیای لپ‌تاپ، پردازشگرهای شرکت اینتل را زیر ذره‌بین بردیم. پردازشگرهایی که بازار لپ‌تاپ‌ها را با سرعتی سرسام‌آور فتح کرده‌اند و بیشترین سهم این بازار را در اختیار خود دارند. اما در این بین یک رقیب بزرگ بر سر راه اینتل قرار دارد که در بخش دوم مقاله قصد بررسی پردازشگرهای آن را داریم: AMD. با ما همراه باشید تا شما را در دانستن هر آنچه در هنگام خرید لپ‌تاپ‌هایی با پردازشگرهای AMD نیاز دارید، همراهی نماییم.

در بازار پردازشگرها، آمارها به روشنی از این موضوع خبر می‌دهند که AMD با اختلاف زیاد تحت سلطه اینتل بر این بازار قرار دارد. اما با همه این حرف‌ها، AMD با تمرکز بر دو نکته اصلی راه خود را از اینتل جدا می‌سازد: قدرت گرافیکی و قیمت ارزان‌تر!

AMD بعد از خرید شرکت ATI که کارت‌های گرافیکی و تراشه‌های مرتبط با آن را تولید می‌کند، قدرت گرافیکی این شرکت را از آن خود نمود و از آن برای تولید محصولاتی قدرتمندتر به لحاظ گرافیکی استفاده نمود. بدین ترتیب بخش گرافیکی AMD را می‌توان یک سر و گردن بالاتر از اینتل یاد کرد. اگر بخواهیم کاملا کوتاه و خلاصه صحبت کنیم، AMD برای کاربرانی که هزینه کمتر و قدرت گرافیکی بیشتر را به گجتی قدرتمند‌تر و پرسرعت‌تر ترجیح می‌دهند، راه حل بهتری از اینتل دارد و لپ‌تاپ‌هایی که با تراشه AMD تولید می‌گردند با قیمت اقتصادی‌تر و ارزان‌تر و قابلیت‌های گرافیکی بیشتری به فروش می‌رسند، ولی در اغلب موارد از قدرت پردازشی کمتری بهره‌مند هستند.

اما چرا AMD به جای تمرکز بر قابلیت‌های پردازشی، به دنبال تولیداتی ارزان‌تر و با قابلیت‌های گرافیکی بیشتر است؟ شاید شروع این داستان به قبل از راه اندازی خط تولید پردازشگرهای AMD ارتباط داشته باشد که این شرکت در طی تحقیقات خود به این نتیجه رسید که 66 درصد از کاربران به لپ‌تاپی روی می‌آورند که از لحاظ قدرت‌های بصری و گرافیکی قابل قبول باشد. بنابراین اگر لپ‌تاپ شما یکی از محصولات AMD را به عنوان پردازشگر در قلب خود دارد، باید بگوییم که شما در بسیاری از موارد، حتی بدون وجود کارت گرافیک جداگانه و با کمک پردازشگرهای گرافیکی یکپارچه (که در بخش قبلی به توضیح و تفسیر آن پرداختیم) نیز می‌توانید از توانایی‌های گرافیکی بیشتری به نسبت به پردازشگرهای گرافیکی یکپارچه‌ای که در اینتل استفاده می‌شود،‌ بهره‌مند شوید.

مقاله مرتبط:

• تفاوت بین CPU، GPU و APU چیست؟ هر کدام چه مأموریتی دارند؟

قبل از پرداختن به بحث اصلی مقاله، بد نیست اگر نگاهی به بعضی از مطالب بخش قبلی نیز بیندازیم. همانطور که در بخش قبلی نیز گفتیم، پردازشگرهایی که با یک پردازشگر گرافیکی ادغام شده‌اند خانواده جدیدی با نام APU دارند. بنابراین تمامی محصولات امروزی AMD نیز در زیر سایه این خانواده به بازار عرضه می‌شوند. موضوع دیگر در رابطه با این بخش آن است که به علت محدودیت در پردازشگرهای AMD‌ و قابلیت‌های آن‌ها، تمرکز کمتری در توضیح ویژگی‌های آن‌ها داشته‌ایم و به ذکر خلاصه‌ای از قابلیت‌های مهم گرافیکی در آن‌ها پرداختیم.

قابلیت‌های گرافیکی APUهای شرکت AMD:

 همانطور که پیش  از این نیز اشاره کردیم، AMD با تمرکز بر بخش گرافیکی محصولات خود، آن‌ها را با قابلیت‌های بسیاری برای کسانی که به دنبال کیفیت بهتر در این زمینه هستند،‌ عرضه می‌کند.

در بخش گرافیکی تمامی دستگاه‌هایی که از APU شرکت AMD استفاده می‌کنند و جزئی از خانواده بزرگ Vision محسوب می‌گردند از درایور گرافیکی Ati Catalyst و نرم افزار Catalyst Control Center که برای کنترل پردازشگر گرافیکی استفاده می‌شود، بهره‌مند هستند. در واقع شما با در اختیار داشتن یک APU از شرکت AMD، دیگر نیازی به خرید یک کارت گرافیک جداگانه برای اجرای امور گرافیکی ساده نخواهید داشت. البته گوشزد این نکته که به هر ترتیب این پردازشگرهای گرافیکی یکپارچه تنها در پردازش امور ساده گرافیکی نقش موثری دارند و توان پردازش بازی‌های سنگین گرافیکی را ندارند، نکته مهم دیگری است که باید آن را در نظر داشته باشید. برخی از مهمترین‌ قابلیت‌های گرافیکی که در پردازشگرهای AMD به کار می‌روند را با هم مرور می‌کنیم:

High-DPI

با کمک High-DPI متن‌ها و عکس‌های کوچک به صورت تیزتر و با گوشه‌های بهتر به نمایش در می‌آیند و میزان ناهمواری و گوشه گوشه بودن آن‌ها نیز کاهش پیدا می‌نماید. این تکنولوژی خصوصا در نمایش متون و وبگردی موثر است و شما را در خواندن راحت کلمات یاری می‌کند.

Avivo HD

Avivo HD یکی دیگر از تفاوت‌هایی است که پردازشگرها یا همان APUهای AMD را از رقیبش جدا می‌سازد. این تکنولوژی چیز جدیدی نیست، و در مدل‌های متوسط و رده بالای خانواده Vision وجود دارد. به کمک این تکنولوژی ویدیوهای شما بسیار شارپ‌تر و تیزتر به نمایش در می‌آیند و همچنین به روان شدن ویدیوهای با کیفیت متوسط کمک می‌نماید. همچنین افزایش نرخ فریم ویدیوهایی با نرخ فریم پایین همچون تبدیل ویدیوهای 24 فریم به 30 فریم در ثانیه از جمله دیگر قابلیت‌های APUهای این شرکت است که از این تکنولوژی بهره می‌برند. به طور کلی این تکنولوژی در پخش و نمایش ویدیوهای با کیفیت پایین و بهبود بخشیدن به کیفیت آنها نقش بسزایی ایفا می‌نماید.

در این تکنولوژی موارد دیگری همچون تنظیم کنتراست به صورت پویا و متغیر و تنظیم و طراوت بخشیدن به رنگ‌ها نیز وجود دارد. قانون پشت پرده تکنولوژی تنظیم کنتراست متغیر آن است که یک کنتراست در یک تصویر خاص لزوما مناسب تصاویر دیگر نیست. بنابراین کنتراست سیستم پویا و دینامیکی است و به صورت اتوماتیک تغییر می‌نماید. در رنگ‌ها نیز تکنولوژی Avivo HD به تنظیم و روشن‌تر شدن رنگ‌ها کمک شایانی می‌نماید.

یکی از مثال‌های این تکنولوژی را در تصویر زیر می‌توانید مشاهده کنید. همانطور که در تصویر نیز به وضوح قابل رویت است نویز تصویر کاهش یافته، و در خلال تغییرات صورت گرفته در نمایش عکس، پیکسل‌ها از آن حذف نشده‌اند. تصویر سمت راست تغییرات در آن صورت نپذیرفته است و مملو از نویز است که این مشکلات در آسمان آبی تصویر به وضوح قابل مشاهده است. در سمت چپ نویز تصاویر آسمان آبی از بین رفته است و قله‌ها و نقاط بلند تصویر نیز دست نخورده باقی مانده است. (پیکسل‌ها حذف نگشته‌اند و بلوری نشده‌اند)

در ضمن، Avivo HD قابلیت‌های ویژه‌ای برای کنترل رنگ‌ها دارد که به کمک آن طراوت و اشباع رنگ‌ها را کنترل می‌کند.

در تصویری که مشاهده می‌کنید، تصویر سمت چپ به نسبت تصویر سمت راست تصاویر و رنگ‌ها اشباع شده‌اند. با تمامی تغییرات اعمال شده تصویر سمت چپ همچنان دست نخورده و طبیعی به چشم می‌رسد.

در تصویر بعدی نحوه تاثیر گذاری AMD و تکنولوژی Avivo HD بر ویدیوهای با کیفیت پایین را مشاهده می‌کنید. موتور صفحه نمایش Avivo HD نسبت رزولوشن DVDهای معمولی را به رزولوشن HD افزایش می‌دهد. نسبت تصویر سمت چپ به 1,920 در 1,200 افزایش یافته است در حالی که تصویر اصلی در سمت راست دارای رزولوشن 720 در 480 است.

کنتراست مولفه دیگری است که Avivo HD برای کاربرانش ارائه می‌نماید. در تصویر قایق، کنتراست دینامیکی به صورت اتوماتیک و بدون نیاز به کاربر تنظیم می‌گردد و در طی پخش ویدیو سازگار و درست می‌شود. این تغییرات شارپ بودن و جزئیات تصویر را افزایش می‌دهد. تصویر سمت چپ کیفیت تصاویر به صورت دینامیکی تغییر کرده است و تصاویر به صورت شارپ‌تر و غنی‌تر از تصویر اصلی سمت راست به نمایش در می‌آید.

AMD Turbo Core Technology

کارآیی اضافه زمانی که شما به حداکثر کارآیی نیاز دارید به کمک شما می‌آید. این تکنولوژی را می‌توان به تکنولوژی Turbo Boost اینتل تشبیه نمود که در واقع با افزایش فرکانس هسته و اورکلاک هسته شما در زمانی که به بیشترین قدرت پردازشی نیاز است، زمینه اجرای فرامین سنگین‌تر را فراهم می‌سازد.

AMD Radeon™ Dual Graphics

ترکیب دو پردازشگر گرافیکی AMD Radeon برای افزایش کارآیی بازی‌ها و موارد گرافیکی با استفاده از تکنولوژی Hybrid Crossfire یا Dual Graphics صورت می‌گیرد. این تکنولوژی زمانی به کار شما می‌آید که هم پردازشگر اصلی و هم پردازشگر گرافیکی دستگاه شما توسط AMD تولید شده باشد. بدین ترتیب در هنگام اجرای فرامین سنگین یا بازی‌های گرافیکی دو هسته پردازش گرافیکی با هم ترکیب شده و قدرت بیشتری را به وجود می‌آورند. نکته دیگر در رابطه با این تکنولوژی آن است که برای استفاده از آن باید پردازشگر اصلی شما از سری A باشد.

AMD Perfect Picture HD

بالابردن خودکار کیفیت عکس- رنگ‌ها، کنتراست و رزولوشن برای نمایش روشن‌تر و واضح‌تر و باطراوت‌تر. این تکنولوژی در مدل‌های تازه و بعضی مد‌ل‌های قدیمی از APUهای AMD مشاهده می‌شود و در کیفیت عکس‌ها تاثیر بسزایی دارد.

AMD VISION Engine

از جستجوی سریع‌تر اینترنت با تصاویر تیزتر و باگوشه‌تر و همچنین افزایش قدرت بصری در بازی‌های ویدیویی از جمله قابلیت‌هایی است که با کمک موتور AMD Vision به پردازشگر اضافه می گردد.

آشنایی با انواع پردازشگرهای AMD

همانطور که در بخش قبلی نیز این کار را انجام دادیم، می‌خواهیم نحوه خواندن پردازشگرهای AMD و تشخیص نسل و مدل آن‌ها از یکدیگر را فرا بگیریم. بعد از آن نیز نگاهی به نسل‌ها و APUهای فعلی این شرکت می‌اندازیم. 

نحوه تشخیص APUهای شرکت AMD از یکدیگر:

AMD نیز همچون رقیبش اینتل، راه حل ساده و قابل استفاده‌ای را برای تشخیص ساده مدل‌ها و نسل‌های متفاوت APUهایش فراهم آورده است. این شیوه ساده را با هم فرا می‌گیریم. اولین نکته‌ای که باید بدانید آن است که تمامی پردازشگرها و APUهای این شرکت در چهاردسته A4، A6، A8 و A10 قرار می‌گیرند. هر کدام از این دسته‌ها دارای نسل‌های متفاوتی هستند که محبوبترین آن‌ها که تا به امروز در لپ‌تاپ‌ها مورد استفاده قرار گرفته اند، 3 نسل با نام‌های Richland (نسل پنجم)، Trinity (نسل چهارم) و Llano (نسل سوم) است. 

سریAPU لپ‌تاپ شما توسط اولین عدد از چهارعدد نوشته شده بعد از خانواده پردازشگر، یعنی اعداد قرار گرفته بعد از A4-A6-A8-A10 مشخص می‌شود. برای مثال پردازشگر A4-5xxxM نمایشگر APU از مدل‌های A4 و سری پنجم AMD با نام Richland است. همچنین پردازشگر A4-3xxxM نیز نمایشگر APU از مدل A4 و سری سوم این شرکت که با نام Llano یاد می‌شوند، می‌باشد. خارج از خانواده Ax نیز سری E قرار دارد که غالبا کمتر دیده می‌شوند و در لپ‌تاپ‌های با بازده کمتر و اندازه صفحه کوچکتر از 11.6 اینچ مورد استفاده قرار می‌گیرند. پسوند M نیز به معنای موبایل است و اشاره به لپ‌تاپ‌ها و نوت‌بوک‌ها دارد. همچنین پسوند MX نیز اشاره به قدرت و بازده بالاتر و به همین ترتیب مصرف انرژی بیشتر دارد. برای آشنایی بیشتر با پسوند‌ها به بخش قبلی مقاله مراجعه نمایید.

در مورد سری E به نمودار زیر توجه کنید که قدرت آن را با پردازنده‌های Atom اینتل مقایسه می‌کند:

توجه داشته باشید که تراشه‌های ویژه‌ی دسکتاپ، نام‌گذاری کمی متفاوت است بدین صورت که Llano همان سری 3000 است، Trinity نسل دوم یا سری 5000 است و Richland هم سری 6000 را تشکیل می‌دهد. برای دسکتاپ سری 7000 یا Kaveri هم رونمایی شده که پیش‌تر در زومیت به بررسی عمیق آن پرداختیم و در واقع نسل چهارم APUهای این سازنده است.

محصولات سال 2013 را در جدول زیر بررسی کنید:

پردازشگرهای سری A از نسل Richland 

معرفی نسل جدید پردازشگرهای AMD با نام Richland در مارس 2013 و با هدف جایگزینی با APUهای سری Trinity انجام گرفت. در مقایسه با انقلابی که نسل قبلی APUهای این شرکت به وجود آورد، تحول ساده‌تری را با توجه به معماری‌اش به وجود آورده است. مهمترین تفاوت این نسل با نسل قبلی در طراحی دوباره میکرو کنترلر برای تنظیم حالت توربو است. طراحی کلی هسته‌های پردازشگر نیز دچار تغییر خاصی در این سری نشده است و در واقع همان هسته‌های Piledriver در آن دیده می‌شوند. در زمان نگارش این مقاله دو APU چهارهسته‌ای مدل A10 و A8 و دوهسته‌ای A6 و A4 تولید گشته‌اند. GPU به کار گرفته شده در این خانواده اغلب سری Radeon HD 8000 و Radeon HD 7000 است. البته AMD در سال 2013 دو خانواده دیگر برای تبلت‌ها و لپ‌تاپ‌های کم قیمت نیز عرضه نموده است که با نام‌های "Kabini" و "Temash" است. همانند کامپیوتر‌ها، لپ‌تاپ‌ها از A4 تا A10 گسترش یافته‌اند و عدد بالاتر به معنای قدرت بیشتر است. البته سری E همچنان نیز وجود دارند و توصیه می‌کنیم اگر کارآیی برایتان اهمیت دارد از لپ‌تاپ‌های ارزان قیمت دارای این پردازنده دوری نمایید.

در APUهای AMD علاوه بر پشتیبانی از امکانات معمولی همچون USB 3.0، تکنولوژی‌هایی مثل Steady Video Technology برای حذف تکان‌های ناشی از دست در ویدیوهای یوتیوب و ویدیوهای خانگی و AMD HD Media Accelerator برای سرعت بخشیدن به پخش فرمت‌های ویدیوهای مولتی مدیا است.

پردازشگرهای سری A از نسل Trinity

خانواده Trinity که از هسته‌های پردازنده‌ی اصلی Piledriver بهره می‌برند، بعد از Fusion در راستای تکمیل پروژه ترکیب پردازشگر اصلی با یک GPU از خانواده Radeon برای افزایش سرعت پردازش عرضه شد. APU های این خانواده از نیمه دوم سال 2012 وارد بازار شدند و با عدد 4 بعد از نام پردازشگر مشخص می‌شوند:"مثلا Ax-4xxxM که 4 به پردازشگر نسل Trinity اشاره می‌کند. 

از ویژگی‌های این خانواده می‌توان به تکنولوژی Turbo Core 3.0 اشاره نمود که محدوده‌ی تغییرات سرعت کلاک را گسترده‌تر می‌کند. گرافیک یکپارچه شده در پردازشگرهای AMD این خانواده از نوع Radeon HD 6900 از سری Northern Islands می‌باشند.

توجه کنید که AMD هم مثل انویدیا نام برخی مدل‌های پردازنده‌ی گرافیکی خود را تغییر داده بدون اینکه معماری داخلی آن بهینه شود و تغییر کند. مثلاً در Trinity از گرافیک‌های سری 7000 اسم برده می‌شود در حالیکه سری 7000 کارت گرافیک‌های دسکتاپی این کمپانی، معماری پیشرفته‌تری به نام GCN دارند ولیکن در Trinity معماری VLIW4 استفاده شده که معماری پردازنده‌های گرافیکی سری 6000 یا Northern Islands است نه سری 7000. بنابراین اگر در لپ‌تاپ‌های امروزی نام پردازنده‌ی گرافیکی مجتمع را مدلی مثل HD 8750M دیدید، تعجب نکنید و تصور نکنید که اصلاً این سری عرضه نشده، در حقیقت این مدل هم همان معماری VLIW4 را دارد که مدت‌ها از ظهور آن گذشته است.

APU های این سری در چهار سری معرفی شدند. سری E2 و A4 مدل‌های دو هسته‌ای و A6 و A8 مدل‌های چهارهسته‌ای محسوب می‌گردند. همه این‌ مدل‌ها مموری کنترلر DDR3 دارند. 

APU سری A4 از نسل Trinity | دو هسته‌ای، معمولا با گرافیک Radeon HD 7420G: 

این پردازنده‌های شامل این خانواده، مثل A4-4300M پردازشگر دو هسته‌ای است که در لپ‌تاپ‌های اقتصادی مورد استفاده قرار می‌گیرند. این پردازشگر برای کاربران معمولی و اموری مانند وبگردی و تماشای فایل‌های مدیا مناسب است. این پردازشگرها همچنین از تکنولوژی‌هایی مثل Quick Stream و Steady Video بهره می‌برد که برای پخش ویدیو به کار می‌رود.

APU سری A6 از نسل Trinity | دو هسته‌ای، پشتیبانی از AMD Turbo Core و اغلب با گرافیک Radeon HD 7520G: این پردازشگرها به نسبت قبلی در همین خانواده از کارت گرافیک بهتر و سرعت کلاک بیشتر بهره‌مند هستند. همچنین از تکنولوژی رقیب Turbo Boost اینتل که با نام Turbo Core شناخته می‌گردد بهره می‌برد.اما نباید انتظار کارآیی خارق العاده‌ای و دراماتیکی از آن داشته باشید. شاید بتوان آن را رقیب یک Core i3 معمولی دانست.

در APUهای بالاتر از A6 و خود این APU، از پردازشگرهای گرافیکی دو گانه استفاده شده است. به طوری که گرافیک یکپارچه شده در این APU می‌تواند با گرافیک جداگانه AMD ترکیب شود و گرافیک بیشتری را ارائه نماید.

APU سری A8 از نسل Trinity | چهارهسته پردازشی، پشتیبانی از AMD Turbo Core و کارت گرافیک Radeon HD 7640G: نزدیک‌ترین APU که توان رقابت با یک پردازشگر Core i3 دارد این پردازشگر است که البته با هر چهارهسته خود در بنچمارک‌ها از پردازشگر اینتل باز می‌ماند. البته گرافیک به کار رفته در این APU به نسبت گرافیک‌های 4000 HD اینتل در پردازشگرهای اینتل سریع‌تر است. کارهای آفیس و موارد ساده به خوبی در این لپ‌تاپ‌ قابل اجراست حتی شاید بتوان بعضی بازی‌ها را با سرعت پایین‌تر و مدهای ضعیف روی آن اجرا نمود.

APU سری A10 از نسل Trinity | چهارهسته پردازشی، پشتیبانی از AMD Turbo Core و کارت گرافیک Radeon HD 7660G: بالاترین مدل در خانواده Trinity پردازشگرهای سری A10 است که لپ‌تاپ‌های میان رده را برای بازی‌های با گرافیک متوسط و تنظیمات معمول هدف گرفته است. این APUها در سطح پردازشگرهای Core i7 نیستند، اما در مقایسه با Core i5 اینتل قدرت و کارآیی خوبی دارند. مصرف باتری در این نسل بهبود یافته است، اما همچنان کیفیت بازی کردن چندان جالب توجه نیست. همانطور که گفتیم مهمترین رسالت AMD ارائه APU با قیمت اندک است.

پردازشگرهای سری A از نسل Llano:

خانواده Llano در ابتدای سال 2011 معرفی شد و در ادامه خانواده Bobcat E دومین خط تولید APU ها محسوب می‌شود. این تراشه‌ها همچنان GPU های Radeon را در کنار پردازشگر در یک مجتمع گرد می‌آورند و به عنوان اولین پردازنده 32 نانومتری AMD محسوب می‌گردند. البته توجه کنید که معماری پردازنده‌ی گرافیکی یک نسل عقب‌تر از Trinity و Richland یعنی VLIW5 است. معماری پردازنده‌ی اصلی هم K10 است. این محصولات در دو دسته دو هسته‌ای یا چهارهسته‌ای‌ها قرار می‌گیرند و  همراه با پردازشگر گرافیکی از خانواده Radeon HD در لپ‌تاپ شما بکار گرفته می‌شوند.

هر چند بعضی تکنولوژی‌های AMD در این سری وجود ندارد، اما همچنان قدرت و کارآیی آن با مدل‌های نسل جدید این شرکت قابل مقایسه است.

بخش دوم مقالات سفر به اعماق دنیای لپ‌تاپ نیز به پایان رسید. امیدواریم که در این دو بخش، توانسته باشیم اطلاعات لازم  برای شناسایی پردازشگرهای لپ‌تاپ که در هنگام خرید به آن نیاز دارید، در اختیار شما قرار داده باشیم. در ادامه این سری مقالات تلاش می‌کنیم که همانند بخش‌های اول، جزئیات را به صورت کامل بیان کنیم و تا حد امکان یک راهنمایی جامع و با زبان ساده در رابطه با کارت گرافیک و دیگر قطعات لپ‌تاپ‌ها داشته باشیم. باشد که با کمک این سری مقالات چراغ روشنی برای راه پر پیچ و خم خرید لپ‌تاپ افروخته شود. 

مبنع مجله اینترنتی: زومیت

سفر به اعماق دنیای لپ‌تاپ-بخش اول: آشنایی جامع با پردازشگرهای خانواده اینتل Core i

آیا به دنبال خرید لپ‌تاپ جدید هستید؟ آیا نام‌ها و اعداد و ارقام بسیاری که در رابطه با پردازشگر، کارت گرافیک یا دیگر بخش‌های سخت‌افزاری لپ‌تاپ‌‌ها، شما را دچار سردرگمی کرده است؟ آیا درک تفاوت Core i7 و Core i5‌ برایتان تبدیل به معمای بزرگی شده است؟ دیگر نگران این موضوع نباشید. ما با توجه به درخواست‌های پیاپی شما کاربران عزیز زومیتی برای ارائه راهنمایی در زمینه سخت افزار لپ‌تاپ‌ها،  مجموعه مقالات «سفری به اعماق دنیای لپ‌تاپ» را آماده کرده‌ایم. امید است که این مقاله ارمغانی در خور باشد از طرف زومیت به شما عزیزان جهت آشنایی ساده و روان با تمامی آنچه در قلب لپ‌تاپ شما در جریان است.  برای مطالعه اولین بخش و آشنایی و معرفی روان و با زبانی ساده از پردازشگرها و بررسی کامل محصولات مطرح  intel در لپ‌تاپ‌ها، همراه ما باشید. 

اگر مقالات چند بخشی "با تلفن‌های هوشمند و تبلت‌هایمان صمیمی شویم" را دنبال کرده باشید، به یاد دارید که زومیت در آن مقالات، تلاش بر معرفی جامع آنچه در تلفن‌های هوشمند شما وجود دارد، نمود. در ادامه هم راهنمای خرید جامعی را برای خرید آسان یک تلفن هوشمند خدمت شما کاربران عزیز تقدیم نمودیم. این بار هم تصمیم داریم در پاسخ به محبت‌های شما و درخواست‌های پیاپی برای ارائه راهنمای خرید لپ‌تاپ،‌ گام بلندی را برای آسان نمودن خرید لپ‌تاپ برای شما برداریم.

همه ما تاکنون برای خرید یک کامپیوتر یا لپ تاپ جدید اقدام کرده‌ایم یا در آینده‌ای دور یا نزدیک، گذرمان به بازار شلوغ و درهم و برهم کامپیوترهای خانگی و لپ‌تاپ‌ها خواهد افتاد. بازاری که آنقدر در آن اصطلاحات جدید و غریب شنیده می‌شود که آدم بدون کمک یک کارشناس وارد، حتی جرات وارد شدن به آن را ندارد، چه برسد به خرید کردن. برای چیره شدن به این مشکل، می‌خواهیم شما را به آن آدم استاد خرید لپ تاپ تبدیل کنیم.

در بخش اول شما را با پردازنده‌ها با زبانی ساده و به دور از توضیحات پیچیده آشنا خواهیم کرد. اما این بار قصد داریم تجربه راه پر پیچ و خم و پر از اصطلاحات ناآشنایی که توسط تولیدکنندگانی پردازشگر همچون AMD و Intel برای ما تهیه شده است را با هم طی کنیم. با ما همراه باشید تا شما را به طور کامل با پردازشگر لپ تاپ‌ها آشنا کنیم و به شما بگوییم معنای ساده آن همه صحبت غریب از کدها و خانواده‌های مختلف پردازشگرها چیست! Core i7 و Core i5 چیست و چه تفاوت‌هایی با هم و با دیگر پردازنده‌های بازار دارند؟ مدل‌های مختلف Core i7 را چگونه تشخیص دهیم.

پردازنده‌های موبایل یا همان پردازنده‌های قابل حمل (منظور از موبایل, پردازنده‌های سری M اینتل است که برای ابزارهای قابل حمل مانند لپ تاپ طراحی شده‌اند و اشاره به تلفن‌های هوشمند نیست)، رقابت خود را بر سر فضای اشغال شده توسط پردازشگر، وزن و فرای همه این‌ها مصرف انرژی همراه کرده‌اند. ما در این مقاله از تکنولوژی‌هایی همچون Turbo Boost که کارآیی را افزایش و مصرف انرژی را کاهش می‌دهند، سخن خواهیم گفت و با زبان ساده برایتان تفاوت بین 32 نانومتر و 45 نانومتر را شرح خواهیم داد و خواهیم گفت که این اعداد علاوه بر فضای اشغال شده پردازشگر بر روی مادربورد که باعث افزایش یا کاهش فضا می‌شود، در ویژگی‌های دیگری همچون کاهش گرما و میزان مسافتی که اطلاعات ناچار به طی نمودن آن هستند و در یک کلمه کارآیی موثر هستند.

چند سال پیش بود که دو تولید کننده اصلی پردازشگر، یعنی AMD و Intel به پیچیدگی که در نامگذاری و کدگذاری پردازشگرهایشان ایجاد شده بود و شناخت آن را ناممکن کرده بود، پی بردند. به همین خاطر چند سالی می‌شود که این دو شرکت تصمیم به تغییرات اساسی در سیاست نامگذاری محصولاتشان نموده‌اند. به صورت خیلی ابتدایی، پردازشگرهای این دو شرکت به سه دسته "خوب، بهتر و بهترین"  تقسیم می‌گردد. در مورد اینتل بیایید بی پروا صحبت کنیم: اینتل بازار پردازشگرها را تحت سلطه خود قرار داده است. آمارها در سال‌های اخیر از نمایش قدرتمند این غول تولیدات سخت افزار در بازار خبر می‌دهند. اینتل از اواخر سال 2009 و ابتدای سال 2010 خانواده بزرگ intel Core را معرفی نمود. این خانواده شامل سه زیر مجموعه بزرگ یعنی Core i5، Core i3 و Core i7 می‌گردند. بر اساس تعریف اینتل، این سه خانواده به ترتیب معرف محصولات با کیفیت: «خوب، بهتر و بهترین» هستند.

این دسته بندی ابتدایی، به خوبی خود می‌تواند برای شما کافی باشد، اما دست نگه دارید، چه کسی می‌گوید لزوما تمامی مدل‌های Core i7 بهتر از تمامی اعضای خانواده Core i5 است؟ خیر! اینگونه نیست و پاسخ سوال هم در یک موضوع نهفته است! هیچ یک از خانواده‌های Core اینتل از بین نخواهند رفت و ما دیگر هیچگاه شاهد Core i9 یا نابود شدن Core i3 نخواهیم بود. بلکه مشخصات و امکانات جدید در هر نسل به خانواده Core i7 اضافه می‌شود و ممکن است امکانات نسل‌های قدیمی Core i7 به نسل‌های جدید Core i5 منتقل شود. بدین ترتیب ممکن است ما در خانواده Core i5 پردازشگری داشته باشیم که به لحاظ قدرت و امکانات با یک مدل قدیمی Core i7 برابر و یا حتی قوی‌تر و بهتر باشد.

در ادامه بحث اگر بخواهیم پای خانواده‌های قدیمی‌تری همچون Core 2 و Core 2 Duo را به مقاله بکشانیم، به قدری مطلب طولانی می‌شود که شاید کاربرد خود را برای شما که دیگر با آن پردازشگرها در لپ تاپ‌های جدید سر و کار ندارید، از کف بدهد. بنابراین ادامه مبحث پردازشگرهای اینتل را را تنها بر روی خانواده Core متمرکز می‌نماییم.

 نکاتی ابتدایی و ساده ولی مهم برای آشنایی با پردازشگرهای اینتل

 چیزی که پردازشگرهای خانواده Core i را به لحاظ کارآیی و سرعت از باقی پردازشگرها متمایز می‌نماید، تنها سرعت و قدرت این پردازشگرها یا هسته‌های واقعی و مجازی بیشتر نیست، بلکه حتی همکاری نزدیک و یکپارچگی با ویندوز 7 و حالا نسخه جدید این سیستم عامل یعنی Windows 8 نیز در کارآیی آن‌ها موثر بوده است.

امروزه، غالب پردازشگرها با چند پردازشگر اطلاعات یا به اصطلاح چند "هسته" تولید می‌گردند. مثلا یک پردازشگر دو هسته‌ای، یک تراشه است که دو بخش پردازشی اطلاعات را که از هم مجزا کار می‌کنند و می‌توانند اطلاعات جداگانه و نامرتبط یا مرتبط را پردازش نمایند، در خود جای داده و میزبانی می‌کند. امروزه، غالبا از پردازشگرهای دو یا چهارهسته‌ای در پردازشگر لپ‌تاپ‌ها استفاده می‌شود و باقی مدل‌ها چندان فراگیر نیستند.

x86 platform : شما چه از یک لپ‌تاپ معمولی با برند ناشناخته استفاده کنید یا یک مک بوک اپل در کیف خود به این ور و آن ور حمل نمایید، پردازشگر اصلی آن یا توسط AMD تولید شده است یا اینتل! این پردازشگرها هر دو از معماری مخصوصی که از سال 1970 تاکنون مرسوم بوده است با نام x86 بهره می‌برند. x86 توسط اینتل و براساس معماری پایه CISC طراحی شده است و در واقع AMD بابت استفاده از آن، گواهی مربوطه را از اینتل دریافت کرده است. این معماری پای ثابت تمامی لپتاپ‌هایی است که در بازار مشاهده می‌کنید. برای آشنایی با معماری x86 به این مقاله سری بزنید.

هسته‌های پردازشی چیست؟ 

هر هسته می‌تواند یک فرمان، یا مجموعه‌ای از فرامین را در آن واحد و به صورت همزمان اجرا کند. بیاید به این شکل بحث را آسان‌تر کنیم. یک خط لوله از میان هر هسته گذر می‌کند که در این لوله اطلاعات جاری می‌شود. قطر این لوله‌ها به قدری زیاد است که هر بار میزان بسیار زیادی از اطلاعات در آن‌ها منتقل می‌گردد. هر چه هسته‌های شما بیشتر باشد، شما خط لوله‌های انتقال اطلاعات بیشتری دارید و بدین ترتیب لپ تاپ شما بهتر می‌تواند چندین فرمان همزمان یا مولتی تسکینگ را اجرا کند.

Hyper-Threading چیست؟

حالا با یک نام غریب دیگر با نام تکنولوژی Hyper-Threading برخورد می‌کنیم. این تکنولوژی چکار می‌کند؟ حقیقتش را بخواهید این تکنولوژی سیستم شما را گول می‌زند. بدین صورت که با شناساندن هسته‌های مجازی به سیستم، تعداد هسته‌های اصلی و واقعی شما را دو برابر نمایش می‌دهد و دو برابر شدن هسته‌های واقعی به معنای قرار گرفتن دو خط لوله اطلاعاتی و انتقال اطلاعات بیشتر به سیستم و در نهایت سرعت و کارآیی بیشتر است. مثلا پردازشگر شما دو هسته واقعی و دو هسته منطقی دارد، اما در هنگام پردازش اطلاعات سیستم شما پردازشگر را چهارهسته‌ای تشخیص می‌دهد و بنابراین با در اختیار داشتن چهار خط لوله اطلاعاتی، حجم اطلاعات انتقالی به پردازنده افزایش یابد و هر هسته در واقع کار دو هسته فیزیکی را شبیه سازی می‌کند و در نهایت طی الگورتیم پیچیده و خاصی سرعت پردازش موازی اطلاعات افزایش می‌یابد.

البته بازی به اینجا ختم نمی‌شود. فعال بودن و قابلیت استفاده از این تکنولوژی در پردازنده‌ شما، تضمینی بر آن نیست که بتوانید از آن در تمامی برنامه‌ها استفاده نمایید. در واقع در زمانی که  تعداد زیادی برنامه را با یکدیگر اجرا می‌کنید یا در برنامه‌های خاصی که نیاز به انتقال یکباره سیل عظیمی از اطلاعات همچون فوتوشاپ دارند، از این تکنولوژی استفاده می‌شود.

45 یا 65 نانومتری به چه معناست و چه کاربردهایی دارد؟

وقتی مدار اصلی یک پردازنده براساس ترانزیستورهای درون آن طراحی می‌شود، این مدار تا جای ممکن کوچک شده و یک طرح از آن ترسیم می‌شود تا در نهایت توسط دستگاه‌های تولید نیمه هادی تولید گردد. پردازنده براساس آن تولید اینتل از سال 2008 با تولید پردازشگرها با لیتوگرافی 45 نانومتری تولید پردازشگرهای 65 نانومتری را متوقف نمود. این اعداد نمایشگر اندازه ترانزیستورها در پردازشگر هستند. (همانطور که می‌دانید پردازشگرها شامل میلیون‌ها ترانزیستور هستند). جدا از کاهش سایز تراشه که عموما کاهش مصرف انرژی و مصرف بهینه را به همراه دارد، این پردازشگرهای 45 نانومتری با هسته‌های کوچکترشان فضای کمتری را اشغال نموده و فضا برای المان‌های دیگر را ایجاد می‌کنند. این فضای اضافی عموما می‌تواند برای قرار دادن تکنولوژی‌ها و الحاقات دیگر به پردازشگر باشد.

در نهایت یک قانون کلی در زمینه لیتوگرافی وجود دارد، اگر یک پردازنده با معماری یکسان را در نظر بگیرید، هرچه لیتوگرافی ساخت آن کوچک‌تر باشد، دمای ایجاد شده و مصرف انرژی در آن کمتر است و سرعت انتقال اطلاعات در پردازنده و متقابلا سرعت پردازش در آن افزایش می‌یابد. پس در یک پردازنده یکسان لیتوگرافی 14 نانومتری به مراتب بهتر از 45 یا 22 نانومتری است.

حالا به حافظه Cache می‌رسیم! حافظه‌ای فوق سریع و کوچک که درون خود پردازنده قرار دارد و معمولا اطلاعاتی که پردازنده مدام به آن‌ها نیاز دارد به جای ذخیره در حافظه رم در این حافظه قرار می‌گیرند. این اطلاعات مثلا آخرین داده‌های مورد پردازش هستند که در صورت لزوم با سرعت هر چه بیشتر به پردازشگر منتقل می‌شوند. شما در لپ تاپ معمولا با سه سطح حافظه کش روبرو هستید: L1 , L2 و L3 . به صورت عمومی، حافظه کش L1، کوچکترین و سریعترین حافظه است و داده‌های مهم‌تر در آن قرار می‌گیرد. L3 بین دو هسته پردازشگر به اشتراک گذاشته می‌شود در حالی که L1 و L2 به هر یک از هسته‌های پردازشی اختصاص داده می‌شود. در بعضی از مدل‌های پردازشگرهای Core i3 و Core i5 اینتل یک پردازنده گرافیکی و کنترلر حافظه نیز اضافه شده است.

ویژگی‌های تخصصی پردازشگرهای اینتل به زبان ساده: 

تمامی تولیدات جدید خانواده Core i اینتل که در نوت‌بوک‌ها و لپ‌تاپ‌ها به کار گرفته می‌شوند، ویژگی‌های ثابتی را به عنوان ارکان اصلی با خود همراه دارند. از جمله این ویژگی‌ها، می‌توان به پشتیبانی از حافظه رمDDR3 اشاره کرد. DDR 2 دیگر در غبار گذشته‌ها دفن شده است، اغلب آن‌ها از تکنولوژی 32 نانومتر که در بخش قبلی به توضیح آن پرداختیم بهره می‌برند و از بلو-ری و درگاه انتقال اطلاعات eSATA پشتیبانی می‌کنند.

ذخیره انرژی یکی دیگر از نکات برجسته در بخش حرفه‌ای و تخصصی پردازشگرهای این خانواده است. در اغلب اوقات، لپ‌تاپ‌ها قادر به خاموش کردن بخش‌های بلااستفاده خود هستند تا انرژی کمتری از آن‌ها صرف شود. اما مشکل اینجاست که عملکرد آن‌ها در این زمینه چندان قابل قبول نیست. اما از روزی که ویندوز 7 پای به خانه‌های کاربران گذاشته، قضیه اندکی متفاوت شده است. همکاری تنگاتنگ مایکروسافت و اینتل در تولید و طراحی ویندوز هفت سبب شده است تا این کاهش انرژی به شیوه دیگری اجرا شود. در واقع، ویندوز هسته‌های پردازشی را هنگامی که به آن‌ها نیاز ندارد به استراحت دعوت می‌کند و زمانی که به آن‌ها نیازمند است آن‌ها را دوباره فرا می‌خواند. این همکاری باعث می‌شود که هم مصرف انرژی کاهش پافته و هم کارآیی آن افزایش یابد.

Intel Turbo Boost Technology

یکی دیگر از ویژگی‌های جذابی که سری Core i اینتل با خود به کامپیوترها آورده، تکنولوژی Turbo Boost است. با کمک این قابلیت زمانی که یکی از هسته‌ها برای اجرای فرامین یا فرمان پردازشی به قدرت بالایی نیازمند است، مثل زمانی که قصد تبدیل یک فایل آهنگ در آیتونز را دارید، هسته‌های دیگر در حالی که در حالت استراحت هستند بخشی از قدرت پردازشی خود را در اختیار تک هسته‌ای که پردازش را بر عهده دارد، می‌گذارند. به طوری که ممکن است فرکانس یک هسته در این حالت تا 75 درصد افزایش پیدا کند. در واقع در این حالت پردازنده بصورت موقت اورکلاک می‌شود و تا وقتی که حجم اموری که پردازنده درگیر آن است کاهش یابد و امور سریع‌تر پردازش شوند.

Intel HD Graphics with Dynamic Frequency

این قابلیت تقریبا عملکرد مشابهی را که توربوست برای پردازشگر اصلی انجام می‌دهد در کارت گرافیک یکپارچه شده در پردازشگر اصلی انجام می‌دهد. همانطور که می‌دانید بعضی از پردازشگرها یک کارت گرافیک برای پردازش گرافیکی در کنار پردازنده اصلی خود دارند که این دو پردازشگر در یک تراشه مجتمع شده‌اند. در مقاله کارت گرافیک به صورت مفصل‌تر به کارت‌گرافیک‌های یکپارچه شده خواهیم پرداخت.

این عملکرد زمانی اتفاق می‌افتد که سیستم شما در حالت Thermal headroom اندک است (یعنی پردازش‌ها چندان باعث بالا رفتن دمای سیستم نشده‌اند.) GPU شما در این حالت، قابلیت گرافیکی سیستم شما را برای اجرای فرامین سنگین افزایش می‌دهد. این موضوع در تمامی سیستم‌هایی که پردازشگر و کارت گرافیکی اینتل در آن یکپارچه شده‌اند مشاهده می‌شود.

Intelligent Power Sharing

IPS یکی دیگر از تکنولوژی‌هایی است که وقتی به آن نگاه می‌کنید، به هوش و نبوغ مهندسین اینتل پی می‌برید. این تکنولوژی جایی است که دو تکنولوژی قبلی Turbo Boost و HD Graphics DF با یکدیگر ادغام می‌شوند و یک راه حل جدید برای به اشتراک گذاری قدرت پردازشی به وجود می‌آورند. حالا ثمره این کار چیست؟ همانطور که می‌دانید هر جفت پردازنده اصلی و پردازنده گرافیکی نقش پردازشی در سیستم را برای امور ایفا می‌نمایند. حالا در پردازشگرهایی که CPU و GPU در آن‌ها یکپارچه شده است، قابلیتی با کمک Intelligent Power Sharing اضافه شده است که زمانی که یکی از این دو در حالت بلااستفاده باشند و دیگری به قدرت بیشتری برای پردازش نیازمند باشد، میزانی از قدرت پردازشی خود را در اختیار یکدیگر قرار دهند. البته تنها یک محدودیت وجود دارد که آن هم مربوط به میزان گرمای تولید شده است و این سیستم تا جایی که دمای سیستم اجازه می‌دهد، کارساز است. به هر صورت ثمره این تکنولوژی، کارآیی بیشتر سیستم شما بدون افزایش دمای آن است.

پردازشگرهای گرافیکی یکپارچه شده با پردازشگر اصلی (Integrated Graphic)

اینتل بخاطر تجهیزاتی همچون پردازشگر گرافیکی که در کنار پردازشگرهای اصلی‌اش در یک تراشه قرار می‌گیرند معروف است. این تراشه‌ها اغلب در لپ‌تاپ‌های ارزان قیمت‌تر که از کارت گرافیک مجزا بهره نمی‌برند یا کارت گرافیک قدرتمندی ندارند استفاده می‌گردد. همچنین این تراشه‌ها را اغلب با نام Intel GMA می‌شناسند. در این نوع لپ‌تاپ‌ها شما نمی‌توانید انتظار بازی‌ کردن با عناوین گرافیکی روز را از پردازشگرتان داشته باشید. در واقع این کارت گرافیک‌هایی که به صورت یکپارچه با پردازشگر اصلی در یک تراشه مجتمع گشته‌اند برای اجرای فرامین ساده آفیس، تماشای فیلم و وبگردی و استفاد‌ه‌هایی که به قدرت‌ کمتری نیاز دارد استفاده می‌شود. البته GPU مجتمع با CPU در پردازنده‌های جدید سری Sandy Bridge یا Haswell اینتل آنقدر قوی‌ شده‌اند که بتوان انتظار اجرای برخی از بازی‌های یکی دو سال پیش را با رزولوشن و جزئیات کم تصویر از آنها داشت.

از سال 2010 و با معرفی مدل‌های 32 نانومتری از i3 و i5 و Core i7 با نام رمز Arrandale، اینتل هسته‌های گرافیکی و مموری کنترلر DDR3 را به صورت مستقیم در پردازشگرهایش استفاده نمود. هر چند هنوز هم این هسته‌های گرافیکی قدرت کافی را برای پردازش بازی‌ها یا فرامین گرافیکی سنگین ندارند، اما باز هم عملکرد بهتری نسبت به پردازشگرهای گرافیکی اینتل که بر روی مادربرد قرار می‌گرفتند، ارائه می‌کنند. از جمله این قابلیت‌ها توانایی بهتر در پخش ویدیوهای HD فیلم‌های بلو ری است. اول از پلتفرم x86 که نام آن را زیاد می‌شنوید شروع می‌کنیم.حال، می‌خواهیم در دریای پردازشگرهای اینتل شیرجه بزنیم و از جدیدترین و قدیمی‌ترین مدل‌های خانواده اینتل پرده برداری کنیم. اما قبل از آن باید نکاتی را برای شما از نام گذاری این پردازشگرها بگوییم تا به راحتی بتوانید مدل پردازشگرهای رنگارنگ اینتل را از یکدیگر تشخیص دهید.

امروزه با وجود اینکه پردازنده‌های مدرن علاوه بر CPU دارای GPU داخلی نیز هستند باز هم برخی از لپ‌تاپ‌ها به کارت گرافیک مستقل نیز مجهز می‌شوند تا قدرت پردازش گرافیکی سیستم ارتقاء یابد. اما حتی در این حالت نیز باز هم از پردازنده گرافیکی مجتمع با  CPU نیز استفاده می‌شود. در واقع سیستم بصورت هوشمند بین دو کارت گرافیک مستقل قدرتمند و پردازنده گرافیکی مجتمع با CPU سوییچ می‌کند، چراکه GPU درون پردازنده اصلی اگرچه قدرت کمتری نسبت به کارت گرافیک سیستم دارد، اما مصرف انرژی به مراتب کمتر نسبت به آن دارد. از این رو وقتی در حال انجام امور ساده از نظر گرافیکی هستید، مثلا در حال کار با مجموعه آفیس یا محیط ویندوز یا حتی ساخت نوت‌های موسیقی هستید، پردازش امور گرافیکی، توسط GPU درون پردازنده اصلی، انجام می‌شود اما وقتی قصد اجرای برنامه‌های سنگین گرافیکی یا بازی‌های ویدیویی را دارید، آنوقت کارت گرافیک اصلی پردازش امور را بدست می‌گیرد. این سویچ بین دو پردازنده گرافیکی بصورت آنی و بدون وقفه انجام می‌شود و کاربر اصلا متوجه آن نمی‌شود.

APU یا CPU، کدامیک در لپ‌تاپ من وجود خواهد داشت؟

هر چند مفهوم واحد پردازش مرکزی یا CPU سال‌هاست که برای شما تعریف شده است، اما این روزها AMD تعریف جدیدی را با نام APU به دنیای PC وارد نموده است. این مولفه جدید مخفف عبارت Accelerated Processing Unit به معنای واحد پردازشی تسریع شده می‌باشد. این مولفه در واقع همان ترکیب واحد پردازشی گرافیکی یا GPU با واحد پردازشی اصلی یعنی CPU است. در نسل‌های اخیر پردازشگرهای تولیدی این دو شرکت، هسته‌های گرافیکی با هسته‌های پردازشگر اصلی در یک تراشه جمع و ترکیب شده بودند, اما فقط AMD از عبارت APU برای پردازنده‌های جدید خود استفاده می‌کند. برای درک بهتر این موضوع به مقاله جامع «تفاوت بین CPU، GPU و APU چیست؟ هر کدام چه مأموریتی دارند؟» مراجعه کنید.

چگونه مدل پردازنده‌های اینتل را بخوانیم و آن‌ها را از یکدیگر تفکیک کنیم؟

در نگاه اول، شاید دیدن چندین عدد و حرفی که در کنار مدل پردازنده‌های هر دو شرکت نوشته می‌شود، به قدری گیج کننده و طولانی باشد که حتی احتمالا خریدار را دچار سردرگمی می‌کند. اما پشت تمامی این حروف و اعداد یک قانون ثابت قرار گرفته است که کار ما را برای شناسایی پردازنده آسان‌تر می‌نماید.

همانطور که گفتیم، محصولات اینتل در سه دسته Core i7، Core i5 و Core i3‌ قرار می‌گیرند. با گذشت هر سال، نسل جدیدی از هر یک از این سه دسته نیز معرفی و روانه بازار می‌شود. تاکنون چهار نسل از خانواده Core-i معرفی و در محصولات به کار گرفته شدند. برای اینکه سردرگم نشویم, مثال می‌زنیم. مثلا پردازشگر سری Core i7 خود دارای Core i7 نسل اول، نسل دوم و نسل سوم و چهارم است. این ترتیب برای دیگر پردازشگرهای خانواده Core-i نیز صادق است. مثلا Core i3 نیز به همین ترتیب به چهار نسل اول و دوم و سوم و چهارم تقسیم می گردد. حالا چطوری این‌ها را از روی نام پردازشگر متوجه شویم؟

نام گذاری این محصولات نیز با چهار حرف مشخص می‌شود. اولین حرف که در مثال پایین عدد 3 است، به معنای سومین نسل از پردازشگرهای Intel Core-i یا همان Ivy Bridge است. باقی حروف نمایانگر مدل خاصی از این نسل سوم هستند. باقی اعداد نیز مشخصات مدل را شامل می‌شوند. و آن را از باقی مدل‌های همرده مجزا می‌کنند. 

نسل‌های اول تا چهارم پردازنده‌های Core i اینتل با این نام‌ها شناخته می‌شوند:

• Arrandale -  نسل اول
• Sandy Bridge - نسل دوم
• Ivy Bridge -  نسل سوم
•  Haswell -  نسل چهارم

پس عدد اول بعد از Core i7 یا i5 یا i3 مربوط به نسل پردازنده است، پس از ان نیز عدد مربوط به مدل پردازنده در سری مربوطه درج می‌گردد، اما بخش بسیار مهم مربوط به حرف آخری است که در نام گذاری پردازنده‌ها اضافه می‌شود:

• M به معنای پردازشگرهای همراه که برای نوت‌بوک‌ها و لپ‌تاپ‌ها تولید می‌شود.
• U برای پردازشگرهای بسیار کم مصرف که در تولید اولترابوک‌ها تولید می‌شود.
• QM برای پردازشگرهای چهارهسته‌ای موبایل (واژه موبایل به معنای همراه است و اشاره لپ‌تاپ‌ها و نوت‌بوک‌ها و دستگاه‌های قابل حمل دارد)
• XM برای پردازشگرهای همراه قدرتمندتر از حالت‌های قبلی که برای لپ‌تاپ‌های بسیار قدرتمند تولید می‌گردد.

برای آشنایی با کل مخفف‌ها شما را به مطالعه صفحه اینتل دعوت می‌کنیم.

برای مثال پردازشگر فرضی intel Core i7-4567 M‌ به پردازنده مخصوص لپ‌تاپ (حرف M) این شرکت اشاره دارد که با تکنولوژی نسل چهارم (عدد چهار) یا هسول تولید شده و در زیرگروه پردازشگرهای i7 قرار می‌گیرد. به همین ترتیب intel Core i3-3567 M‌ به پردازشگر نسل سوم اینتل( Ivy Bridge)  که در زیرگروه i3 قرار می‌گیرد اشاره دارد.

نکته‌ای که در این بین وجود دارد، حرف E در کنار نام پردازشگر است. E مخفف کلمه Extreme‌ است و در پس محصولات این خانواده، هیولاهای پردازشی اینتل خفته‌اند. بدین ترتیب قوانین نام‌گذاری در مورد این خانواده صدق نمی‌کند و ممکن است نام گذاری در این خانواده‌ها اندکی متفاوت باشد.

پس همه پردازنده‌های Core i7 یک قدرت و بازده را ارائه نمی‌کنند. مثلا پردازنده Core i7 سری M قدرت به مراتب بالاتری را نسبت به پردازنده Core i7 سری U ارائه می‌کند، اما در عوض پردازنده سری U مصرف انرژی کمتر و طول عمر باتری بالاتری را ارائه می‌کند. همین موضوع در رابطه با پردازنده Core i7 مخصوص کامپیوترهای رومیزی نیز صادق است، آن پردازنده‌ها به مراتب قوی‌تر از پردازنده‌های سری M هستند. پس همه Core i7 ها از یک نسل نیستند و ممکن است هر کدام متعلق به نسل خاصی باشند و همچنین هر کدام از آن‌ها برای ابزاری خاصی طراحی شده‌اند.

اگر قدرت پردازش لپ تاپ برایتان اهمیت دارد باید بدنبال پردازنده‌ای باشید که حرف انتهایی آن به E یا حداقل M ختم شود و اگر طول عمر باتری برایتان مهم است بدنبال پردازنده سری U باشید.

آشنایی با تمامی پردازنده‌های اینتل موجود در لپ‌تاپ‌ها و نوت‌بوک‌ها:

Intel Core i3/i5/i7 – 4xxx | نسل چهارم پردازشگرهای Core-i با نام Haswell

اینتل نسل چهارم پردازشگرهای خود را با نام رمز هسول در ژوئن 2013 عرضه نمود. همانند نسل قبلی این پردازشگرها که با نام Ivy-Bridge شناخته می‌شد، این پردازشگرها با لیتوگرافی 22 نانومتر و Tri-gate تولید می‌گردند.

هر چند معماری هسول بر اساس همان آیوی بریج نسل قبلی می‌باشد، اما تغییرات عمده‌ای در آن وجود دارد. همانند افزایش ده درصدی کارآیی هر مگاهرتز و مصرف انرژی بسیار پایین! در کنار این‌ها تغییرات کوچکی نیز همچون کش سریع‌تر اعمال شده است. اینتل همچنین در این پردازشگرها تعداد واحدهای اجرایی را نیز افزایش داده است.

Intel Core i3/i5/i7-3xxx | نسل سوم پردازشگرهای خانواده Core i با نام Ivy Bridge

بعد از ارائه پردازشگرهای Sandy-Bridge نوبت به معماری Ivy-Bridge رسید تا خودی بنماید. هرچند این پردازشگرهای 22 نانومتری در سال 2011 معرفی شدند، اما از پردازشگرهای مخصوص دستگاه‌های همراه Ivy Bridge تا اواسط سال 2012 خبری نشد. عدد 3 نوشته شده بعد از نام Core-i در این پردازشگرها اشاره به همین نسل دارد.

در این پردازشگرها از ترانزیستورهای 3D یا Tri-gate استفاده شده است. این تکنولوژی سطح کانال‌های پردازشگر را تا سه برابر افزایش می‌دهد که در نتیجه الکترون‌های بسیار بیشتری می‌توانند عبور کنند. بر اساس گزارش خود اینتل، ترانزیستورهای سه بعدی 22 نانومتری Ivy Bridge به نسبت ترانزیستورهای 32 نانومتری Sandy-bridge می‌توانند کارآیی را تا 37 درصد افزیش و مصرف انرژی را نیز تا 50 درصد کاهش دهند.

در بخش گرافیکی نیز, پردازشگرهای Ivy Bridge به استفاده از خط تولید کارت‌های گرافیکی Intel HD 4000 ادامه می‌دهند. این GPU یکپارچه شده با پردازشگر اصلی، از قدرت چند برابری به نسبت خط تولید HD 3000 بهره می‌برد.

در مدل‌های سری Intel Core i3 از خانواده Ivy Bridge ما با دو هسته پردازشی بدون تکنولوژی Turbo Boost روبرو هستیم، بنابراین بدون کمک این تکنولوژی‌ها فرکانس و سرعت پردازشگر ثابت و از پیش تعیین شده باقی خواهد ماند. در استفاده‌های روزانه وجود تکنولوژی Hyper-Threading سبب شده است تا سرعت مالتی تسکینگ در فرامین عادی روزانه مثل مرور وب افزایش می‌یابد. QuickSync نیز در سرعت‌بخشیدن به تبدیل فایل‌های مدیای شما به یکدیگر نقش موثری ایفا می‌نماید. اگر شما کاربری با استفاده‌های خیلی زیاد نیستید، بنابراین پردازنده‌های این خانواده که با کارت‌های گرافیک خود اینتل یکپارچه شده‌اند می‌تواند شما را در انجام امور روزانه به خوبی همراهی و یاری کند.

در مدل‌های سری Core i5 از خانواده Ivy Bridge ما باز هم با دو هسته پردازشی به همراه تکنولوژی‌های Turbo Boost و پشتیبانی از HyperThreading همراه هستیم.

پردازنده‌های این سری همانند Core i3 در همین خانواده (Ivy Bridge) هستند با این تفاوت که به این سری تکنولوژی Turbo Boost نیز افزوده شده است و بدین ترتیب در صورت نیاز به پردازش سنگین به سرعت کلاک پردازشگر موقتا به صورت محسوسی افزوده می‌شود. بدین ترتیب کارایی سیستم در اجرای برنامه‌ها با یک یا هر دو هسته نسبت به Core i3 در همین خانواده افزایش یافته است. پردازشگر گرافیکی یکپارچه شده در Core i5 خانواده Ivy Bridge مشابه با همان پردازشگر گرافیکی به کار رفته در سری Core i3 است و از این بابت در اجرای بازی‌های گرافیکی عملکرد مناسبی ندارد. البته شاید بتوان با پایین آوردن میزان تنظیمات بازی‌ها را در کیفیت نامطلوب اجرا نمود اما برای اجرای بازی‌ها به شما توصیه می‌کنیم لپ‌تاپی که کارت گرافیکی جداگانه و مناسبی دارد خریداری نمایید و از کارت گرافیک یکپارچه شده با پردازشگر در این لپ‌تاپ صرف نظر نمایید.

در سری Core i7 از خانواده Ivy Bridge نیز ما با دو یا چهارهسته پردازشی روبرو هستیم که هر دو تکنولوژی Turbo Boost و Hyper-Threading را پشتیبانی می‌نماید. در این سری از خانواده Ivy Bridge، شما هر یک از مدل‌ها را که انتخاب نمایید، می‌توانید از چهار هسته یا دو هسته پردازشی بهره‌مند شوید. طبیعتا چهارهسته‌ای‌ها عملکرد بهتری دارند ولی از طرف دیگر انرژی بیشتری نیز مصرف می‌نمایند. در واقع این پردازشگر برای اجرای برنامه‌هایی که به چند هسته پردازشی مانند برنامه‌های سنگین گرافیکی یا بازی‌های گرافیکی توصیه می‌گردند. چرا که در این نوع فرامین تعداد هسته‌ها نقش موثری در حاصل کار شما دارد. البته این نکته را نیز خاطر نشان کنیم که هنوز هم برای دستیابی به قدرت معقول باید به فکر تهیه یک کارت گرافیک جداگانه باشید چرا که همچنان هسته گرافیکی یکپارچه شده با پردازشگر، قدرت چندانی در اینگونه فرامین ندارد.

Intel Core i3/i5/i7-2xxx | نسل دوم پردازشگرهای Core-i اینتل با نام Sandy Bridge

سندی بریج ادامه دهنده موفقیت‌هایی است که پردازشگرهای چهارهسته‌ای Clacksfield و دو هسته‌ای Arrandale با خود برای اینتل به ارمغان آورده بودند. در کنار برند Core-i عدد 2 دیده می‌شود که اشاره به دومین نسل از پردازشگرهای Core-i دارد. این پردازشگرها نیز از ترانزیستورهای 32 نانومتری به همراه نسخه جدید Turbo Boost 2 به همراه گرافیک یکپارچه در این پردازشگر است.

در این نوع پردازشگرها معمولا دو یا چهارهسته پردازشی تقسیم بندی می‌شوند و از تکنولوژی Turbo Boost و HyperThreading پشتیبانی می‌نمایند. پردازشگرهای این سری اقتصادی هستند و با قیمت کمتر نسبت به مدل‌های جدید خانواده Ivy Bridge بیشتر برای لپ‌تاپ‌های با قیمت کمتر به کار می‌روند.

از نظر پردازشگر گرافیکی یکپارچه شده این خانواده قابل برابری با مدل‌های Ivy Bridge در بازی‌های کامپیوتری و فرامین سنگین پردازشی گرافیکی نیستند ولی برای اجرای فایل‌های ویدیویی HD و فرامین ساده از این قبیل عملکرد مناسبی از خود به نمایش می‌گذارند. البته، در صورت وجود کارت گرافیک جداگانه دیگر نیازی به نگرانی در مورد پردازشگر گرافیکی موجود در پردازشگر اصلی این خانواده نیست.

Intel Core i7 | پردازنده‌های سری Core i7 با نام Clarksfield

پردازنده‌های موبایل Clarksfield دنباله‌ای برای پردازشگرهای Core i5 و Core i7 کامپیوترهای رومیزی هستند که از سرعت کلاک کمتر و در عوض، بیشترین سرعت تکنولوژی Turbo boost بهره‌مند است. این پردازشگرها از چهارهسته پردازشی به همراه یک DDR3 مموری کنترلر که با حافظه کش L3 ترکیب شده است بهره می‌برند. عملکرد و کارآیی چهارهسته پردازشی این خانواده به نسبت چهارهسته‌ای‌های خانواده‌های قدیمی‌تر همچون Core 2 بهتر است.

Intel Core i3 / i5 / i7 | پردازشگرهای سری Core i با نام Arrandale

پردازشگرهای خانواده Arrandale نیز از هر سه مدل Core i3، Core i5 و Core i7 را شامل می‌شوند. این پردازنده‌ها دو هسته پردازشی با ترانزیستورهای 32 نانومتری دارند. تراشه‌های این خانواده در مدل‌های رده بالا از تکنولوژی Hyper-Threading وTurbo Boost بهره‌ می‌برند. DDR3 memory controller و کارت‌های گرافیک تولید شرکت اینتل نیز با این تراشه‌ها یکپارچه شده‌اند. این پردازشگرها از مصرف مناسبی بهره می‌برند. مدل‌های دارای مصرف پایین این شرکت که با پسوند UM یا LM شناخته می‌شوند از کارآیی ضعیف‌تر و به طبع میزان مصرف انرژی کمتری استفاده می‌کنند.

Intel Atom for Tablets | پردازشگرهای اینتل برای تبلت‌ها

این پردازشگرها که به صورت سیستم‌های تک تراشه‌ای و با GPU شرکت Imagine Tech با نام PowerVR SGX همراه شده‌اند, از مصرف انرژی بسیار اندکی بهره می‌برند. از این تراشه‌ها اغلب در محصولات هیبریدی همچون تبلت‌های HP Envy و Acer Iconia W510استفاده شده است.ویژگی اصلی این پردازشگرها در آن است که مصرف انرژی آن‌ها مشابه تراشه‌های ARM ولی با پشتیبانی از پلتفرم x86 است که سبب می‌شود پردازشگر از قدرت اجرای برنامه‌های پلتفرم ویندوز کامپیوترهای معمولی بهره‌مند باشد.

در نهایت اگر بخواهیم بحث را خلاصه کنیم اگر قصد خرید لپ تاپ با پردازنده اینتل را دارید بهتر است بدنبال مدلی باشید که مجهز به پردازنده Haswell اینتل باشد، چرا که در این نسل مصرف انرژی به میزان قابل ملاحظه‌ای کاهش یافته و از طرفی قدرت پردازش گرافیکی نیز به مراتب بهبود یافته است. اگر قدرت پردازنده و متقابلا سرعت اجرای دستورات در لپ تاپ مهم‌تر از طول عمر باتری است بهتر است به سراغ پردازنده سری M بروید و اگر طول عمر باتری در اولویت اول شما قرار دارد باید یک اولترابوک با پردازنده سری U تهیه کنید.

منبع مجله اینترنتی: زومیت

لنوو، مذاکرات برای تصاحب بخش سرور IBM را آغاز کرد!

همانطورکه می‌دانید، بازار کامپیوترهای شخصی رو به افول بوده و رفته رفته کسب درآمد و فعالیت در این زمینه، بیش از پیش سخت‌تر می‌شود. کمپانی چینی لنوو، در حال مذاکره برای تصاحب بخش سرورهای ارزان‌ قیمت کمپانی IBM است تا از این طریق، فعالیت خود را در زمینه‌ی طراحی و تولید سرور نیز گسترش دهد.

این دو کمپانی، سال گذشته نیز مذاکراتی را در این مورد به انجام رساندند که به‌دلیل عدم توافق برای مبلغ موردنظر، مذاکرات بدون حصول نتیجه‌ی خاصی متوقف شد. گزارش‌ها حکایت از درخواست 4 تا 6 میلیارد دلاری IBM برای این بخش داشت که لنوو آن را قبول نکرده و پیشنهادی 2.5 میلیارد دلاری را روی میز مذاکره قرار داده بود.

لنوو که لقب بزرگترین تولید کننده‌ی پی‌سی در جهان را به خود اختصاص داده است، امروز اعلام کرد در حال انجام مذاکرات ابتدایی، برای تصاحب یک کمپانی برای آغاز کسب و کار در حوزه‌ای نو است. لنوو اشاره‌ای به کمپانی فروشنده نکرده است؛ اما در بیانیه‌ای در این خصوص، خبر از ورود به حوزه‌ی سرورها داده است که این مذاکرات نیز در این راستا در حال انجام است.

همچنین، این بیانیه خبر از عدم حصول توافق در جزئیات تا این لحظه داده است. سخن‌گوی IBM روز دوشنبه اعلام کرد که این کمپانی در این مورد اظهار نظر نخواهد کرد.

به گفته‌ی رسانه‌های چینی، کمپانی دل که سال گذشته بصورت مخفیانه، معامله‌ای 25 میلیارد دلاری را به انجام رسانده است،  یکی از گزینه‌های اصلی برای این معامله است. اما سخنگوی کمپانی دل در چین، این خبر را به شدت تکذیب کرده است.

تصاحب بخش سرورهای IBM x86 می‌تواند منجر به تقویت مواضع لنوو در حوزه‌ی ابزار‌های هوشمند قابل‌حمل گردد، چراکه این کمپانی در تلاش است تا در قالب یک کمپانی قوی در زمینه‌ی ابزار‌های‌هوشمند قابل‌حمل، پای در میدان رقابت بگذارد. این معامله برای IBM‌ نیز سودمند خواهد بود؛ چرا که این کمپانی در حال گذار از سخت‌افزار به سوی نرم‌افزار و ارائه‌‌ی سرویس‌های نرم‌افزاری است.

آلبرتو‌موئل، یکی از تحلیل‌گران مؤسسه‌ی سنفورد سی برنشتین، در این مورد چنین اظهار نظر کرده است:

این معامله برای دو طرف سودآور و مناسب است. در این معامله هر دو طرف پیروز خواهند شد؛ چرا که IBM قادر است تا سوددهی خود را افزایش دهد، هرچند این افزایش همچنان برای IBM مناسب نیست و در نقطه‌ی مقابل نیز لنوو با این معامله قادر است دامنه‌ی فعالیت‌های خود را در حوزه‌ی سرورها گسترش دهد.

لنوو با خرید امتیاز تولید ThinkPad PC در سال 2005 به قیمت 1.75 میلیارد دلار، تبدیل به یکی از پیشتازان تولید پی‌سی‌ شد.

براساس پیش‌بینی و تحلیل موئل، کسب‌وکار سرور IBM ارزشی برابر با 2.5 تا 2.9 میلیارد دلار دارد. براساس گفته‌های موئل، IBM‌ در فصول اخیر درآمد بسیار اندکی را در این حوزه داشته است؛ در نتیجه به‌نظر می‌رسد تا بیش از پیش مشتاق نشستن پای میز مذاکره باشد.

به‌نظر می‌رسد به‌دلیل اهمیت کسب‌و‌کار سرور‌ها، کمیته‌ی بررسی سرمایه‌گذاری خارجی در ایالات‌متحده، این مسأله را با ریزبینی بیشتری مورد بررسی قرار خواهد داد. چراکه اهمیت این مسأله بسیار بیشتر از تلفن‌های‌هوشمند و پی‌سی‌ها است و رابطه‌ی مستقیمی با امنیت این کشور دارد.

سهام لنوو که ارزشی در حدود 13.7 میلیارد دلار دارد، روز سه شنبه با افزایشی 2.75 درصدی در بورس هنگ‌کنگ مواجه شده است. همچنین سهام کمپانی لنوو با افزایشی 12 درصدی سال گذشته، بهترین آمار را در 13 سال اخیر از خود به‌جای گذاشته است. براساس گزارش منتشر شده توسط IDC، در سه‌ماهه‌ی چهارم سال گذشته، لنوو شاهد افزایشی 9 درصدی در بازار پی‌سی بوده است که در مقایسه با کاهش فروش کلی تولیدکنندگان پی‌سی به 5.6 درصد، رقم فوق‌العاده‌ای است.

اما گزارش‌های مالی منتشر شده برای IBM چندان امیدوارکننده نیست. این کمپانی با کاهش درآمد 40 درصدی در بازار چین مواجه شده است.

منبع: مجله اینترنتی زومیت